పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/292

నీరూపమున నుండు నిఁక ననుమాడ్కి - తారకావళిచేతఁ దనరారె మిన్ను
యానిశీధిని రాము నంగతాపమున - కై నిబిడంబుగా నమరించియున్న
సారంబు మల్లికాశయ్యన నొప్పెఁ - దారల ప్రతిబింబితం బైనయబ్ధి
విరహంబుచే రామవిభుఁడును నరిగె - నరిదియే విరహుల మౌట మే మనుచుఁ
దెసలకుఁ జెప్పెడి తెఱఁగునఁ బాసి - వెస మఱి మఱి చక్రవాకము లనియె.
రాజనై యేను వారాశి యుబ్బింతు - రాజవై నీవు వారాశి యింకింపఁ
దలఁచుట పాడియే ధరణీశవర్య - విలసితసత్కళాన్వితుఁ డగు నీవు
నటు చేసితేని దోషాకరత్వంబు - పటువృత్తి నీయందు బ్రభవించు నంచు190
దూఱ వచ్చినమాడ్కిఁ దోచెఁ జందురుఁడు; - మీఱినకరములు మిన్నుల ముట్టి
జనకజకై రామజననాథతిలక; - ననుఁ దలఁ దాల్చి మన్ననఁ జేసినట్టి
హరువిల్లు విఱిచిన యాదోషమునను - విరహి వైతివి సీతవెఱపున ననుచుఁ
జందురుఁ డట్టహాసము చేసె ననఁగ - నందందఁ జంద్రిక లతిశయ మొందె
శరనిధి నురువను చందనం బర్థిఁ - గరమొప్ప వీచికాగణములఁ గల్చి
కరములు పుచ్చి దిక్కాంతలమేనఁ - బొరిపొరి యారాజు పూసెనో యనఁగఁ
దలకొని మఱియును దట్టమై పర్వి - వెలయంగ వెచ్చనివెన్నెల యొప్పె.
నప్పుడు వేడుక నాచకోరములు - నొప్పుచిత్తములఁ బెం పొలయంగఁ గదిసి
పొరిఁ బొరిఁ దమచంచుపుటములు చాచి - నిరతంబు గాఁగ వెన్నెల పుక్కిలించి
లలితోడఁ దమప్రియులకు నిచ్చి యిచ్చి - యెలమితో నవి యంది యీగ్రోలి గ్రోలి200
మలసి యాడుచుఁ బలుమఱు సోలి సోలి - పొలుచువెన్నెలరసంబులఁ దేలి తేలి
గమిఁ బాసి యడుగులు గన తారితారి - కొమరారి యింతులఁ గూడియుండుటయు
గనుఁగొని మదనమార్గణవర్గభిన్న - తనుఁ డైనరాముఁ డాధరణిజఁ దలఁచి
యంతకంతకు మదనాగ్నిచేఁ గుంది - యంతరంగంబున నడలుచు నుండె.
అప్పుడు లక్ష్మణుం డన్నసంతాప - ముప్పొంగుటయుఁ జూచి యొగి మాన్తు ననుచు
“నిదె యబ్ధి దాఁటుద; మిదె దాఁటిపోయి - పదిశిరంబులవాని పటుశక్తి నాజి
భంజించి మిథిలాధిపతికూర్మిపుత్రిఁ - గంజాస్య యగుసీతఁ గైకొనె దధిప!
వసుధేశ! నీ వింక వగవ నేమిటికి? - నసమానవీరుండ వారూఢకృతివి,”
యనవుడు తమ్మునియనునయంబులకు - జననాథుఁ డెంతయు సంతోషమందె.
ఆదట వెన్నెలయందు వానరులు - మోదంబుతోడ నిమ్మునుల నెల్లెడల210
నారామదేవుగుణాంకంబు లింపు - లారంగఁ బాడుచు నాడెడువారు,
కూడి యాజలనిధికూలంబునందు - వేడుకతో నుబ్బి విహరించువారు,
హరియవతారంబు లన్నియుఁ గథల - వెరవుగా నింపుగా వినుచుండువారు,
కడఁగి యాయాచంద్రకాంతోపలముల - వడలు సొంపారఁగాఁ బవళించువారు,