పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/203

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నతిపుణ్యకృతి నైతి" నని విన్నవింప - మతిలోన శోక మిన్మడిగ రాఘవుఁడు
వి ల్లటు పడవైచి వివశుఁడై ధరణిఁ - ద్రెళ్ళి సౌమిత్రి బోధింపఁగాఁ దెలిసి1340
“యయ్యో! మహాత్మ! జటాయువా! నీకు - నియ్యవస్థలు వచ్చెనే మదర్థముగ?"
నని జటాయువుదేహ మందందఁ దడవి - తనురక్త మంతయుఁ దానె తుడ్చుచును
దమ్మునిఁ జూచి "యీతఁడు మనకొఱకు - నిమ్మాడ్కి రావణు నెదిరి పోరాడె
నిటువంటిపుణ్యాత్ముఁ డెందైనఁ గలఁడె - యటుగాన దివి కీతఁ డరుగకమున్నె
రావణుఁ డేలెడి రాజధానికిని - ద్రోవయు వానిబంధురపరాక్రమము
నన్నియు నడుగు మీ" వన్న లక్ష్మణుఁడు - కన్నన రఘురామకార్యసహాయు
వాజటాయుని నిర్జరాదివిధేయు - నోజఁ దద్విధ మెల్ల నుచితోక్తి నడుగఁ
గొన్నిమాటలు పేరుకొనుచుఁ గుత్తుకకుఁ - క్రొన్నెత్తు రొలుకఁ బల్కుల కెడలేక
యతులపుణ్యోదయుం డగు రాముఁ జూచి - మతిలోన నతని సంస్మరణ మేమఱక
మోక్షపథానందమునఁ బులకించి - పక్షివల్లభుఁ డంతఁ బ్రాణముల్ విడిచె.1350
ధరణీశసుతు లంత దశరథాధీశుఁ - మరణంబుకంటెను మదిఁ జాల వగచి
విహగవల్లభునకు వేదోక్తయుక్తి - దహనాదికృత్యముల్ దగ నాచరించి

కబంధుఁడు రామలక్ష్మణుల నడ్డగించుట

యంత వేవేగ క్రౌంచారణ్యమునకు - నెంతయుఁ గడఁకతో నేగి యచ్చోట
నానాలతావృక్షనగమృగోదగ్ర - మైనట్టి యొకకోన నరుగుచో నచట
నెఱసినకురులును నిడుదకోఱలును - బఱపైనకడుపును బడబాకినోరు
మిడిగ్రుడ్లకన్నులు మీఁగాళ్ళదాక - విడిబడ్డచన్నులు వెఱ్ఱిచిన్నెలును
నలర నయోముఖి యను దైత్యవనిత - కలితసౌందర్యలక్షణుని లక్ష్మణునిఁ
గనుఁగొని, కామించి కర మంటఁబట్టి - తనుఁబొంద రమ్మని తరితీపు సేయ
జుప్పనాతికి నెట్టి సుఖమిచ్చె దాని - కప్పాట నసిధార ననువార నొసఁగి
దుందుభిపటహాదితూర్యనాదముల - క్రందునకంటె నగ్గలముగా నపుడు1360
ముందఱ నొకమ్రోఁత మోయంగ దాని - చందంబు గనుఁగొనఁ జనుచు రాఘవులు
యోజనాయతబాహుఁ డొగిఁ బారసాచి - యేజంతువులనైన నేపుమై నొడిసి
యఱిముఱి మ్రింగుచు నావలించుచును - జుఱవుచ్చి మస్తకశూన్యుఁ డై నిలిచి
యుదరంబు నోరుగా నున్న కబంధు - విదళితబహుజీవవితతకబంధుఁ
ద్రిదశనిర్బంధు సందీప్తమదాంధుఁ - గదిసి రాముఁడు చూచి కడుచోద్య మందె.
వాఁడును దనకరద్వయమున వారి - వేఁడిమి చెడఁ బట్టి వేవేగ దిగువ
నన్నను జూచి యిట్లనియె లక్ష్మణుఁడు - "నన్ను వీనికి భక్షణము చేసి మీరు
సీత నన్వేషించి చేకొని సకల - భూతల మేలంగఁ బొం" డన్న నతఁడు
చింతించుచును వానిచేతులవెంటఁ - గొంతదూరము వోయి కూర్మితమ్ముఁడును