పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/187

దఱిగొని యొకమాటు తనపార్శ్వరుచుల - నెఱి చంద్రకాంతముల్ నీఱు గావించు
మృగయూథములఁ గూడి మెలఁగుచు మేయు - మృగముల బెదరించు మెల్లనె డాగు
నంతంత బొడచూపు నటఁ జేరవచ్చు - నంతలో బెదరి చుట్టదరి కుప్పించుఁ840
దరులనీడల కుల్కుఁ దగఁ బర్ణశాలఁ - జొరబాఱు నంతనె స్రుక్కి క్రేళ్లుఱుకు
వసుధ మూర్కొని చూచు వాల మల్లార్చు - దెసలకు జెవి చేర్చుఁ దెలియ నాలించు
గంచు మించై పాఱఁ గ్రమ్మఱఁ జేరుఁ - గుంచితాకృతి చెవి కొనఁ గదలించు
బచ్చికపట్లపైఁ బవళించి లేచు - మచ్చిక నచ్చోట మౌనులఁ జేరు
ఖురములఁ జెవి గోకుఁ గొమ్ములతుదల - విరులతీఁగె గదల్చి విరు లెల్ల రాల్చు
నందంద నందమై యాపర్ణశాల - ముందఱ మృగ మిట్లు మోదించుచుండె.
నావేళ సీతయు నలరులు చిదుమ - లావణ్యశీల యల్లనఁ బర్ణశాల
మంజుళశింజానమంజీరరవము - రంజిల్ల వెడలి సౌరభములఁ బొదలు
పొదల డాయుచు విరుల్ పొసఁగఁ గోయుచును - మదికి విస్మయమంది మాయంపులేడిఁ
గనుఁగొని వై దేహి కడుఁజోద్య మంది - యినకులాధిపుఁ జూచి యిట్లని పలికె.850
"చూపుల కింపార సొంపు గల్పింప - నేపారి యున్నది యేమి చోద్యంబు
నీపొంత వింతయై యిది యొక్కమృగము - భూపాల! చూచితె పొదలుచున్నదియు
నెన్నడుఁ బొడగాన మిన్నిచందముల - వన్నెలమృగముల వనభూములందు
జగతీశ! యీమృగచర్మంబునందుఁ - దగిలి సుఖింప నెంతయు వేడ్క పుట్టె.
దిననాథకులనాథ! దీని వెన్ దగిలి - చని వేసి వెస దీనిచర్మంబు దెమ్ము.
అది యేల నీయుపాయంబున దీని - చెదరక పట్టి తెచ్చెదవేని మిగుల
మంచిది ప్రాణేశ! మనవనవాస - మెంచఁగ నిది తీరె నీపైఁడిమృగముఁ
బురికి వేడుకఁ గొనిపోయి యత్తలకు - భరతాదులకు వేడ్క పఱుపంగవచ్చు”
నని సీత ప్రీతిమై నాడువాక్యములు - విని లక్ష్మణుఁడు రామవిభుఁ జూచి పలికె.
“మృగరాజునకు నిట్టి మేను లే దుర్వి- మృగమాత్రమున కిట్టి మే నెందుఁ గలదు?860
మాయామృగము దీని మఱి నమ్మఁదగదు - మాయావు లసురలమాయ గానోపు!
నది గాక నిచటిసంయములు మారీచుఁ - డదయుఁడై మాయావియై యిందు మెలఁగు
నని పల్క వినమె యాయసురగాబోలు - మనల భ్రమింప నీమాడ్కి నేతెంచెఁ
జిత్తంబు దీనిపైఁ జేరిచి మీర - లుత్తలపడి పట్ట నూహింపవలదు.
ఆరయ వైదేహి యతిముగ్ధయైన - మీరలు ముగ్ధులే మేదినీనాథ!"
యనిన రాముఁడు సీతయాననాంబుజము - కనుఁగొని నవ్వి లక్ష్మణుఁ జూచి పలికెఁ
"జలియింప నేటికి సౌమిత్రి! యింత - యిల రాక్షసులమాయ లెదురునే నన్ను?
మృగ మేని కొనివత్తు మేటిరక్కసులు - దెగ నేను పొలివుత్తుఁ దెలిసి యీరెండు
మగుడ నెక్కడఁ బోవు మాయామృగంబు - దెగువమై లక్ష్మణ! దీని వెన్ దగిలి