________________
నాగ రాజు ఆవ గా అనగా ఆంధ్రదేశంలో, పిశాకినీ తీరాన్న, సింహపురి పేరు మాళ్ళ దేవాలయ మండపంలో వరి సాయంకం, చీజు వుబ్బులన్నీ కరిగిపోయే, దివ్యవీణాగానం వినిపించేది. దేశ దేశాల్నుంచి ఆ ఆమృతి స్వరాల బీ సీటంపక వృద్దు, యాసకులు, సవతు షార పరిమళ దారులు, w00 వచ్చీ, పులకలతో, తన్మయత్వం పొందే పోరలు. గుండదంలోనూ మెట్లదనం రంగురింగు వస్త్రాలతో బిన్నెట్లో వీరగచడే, నమదపు కెరటాల్లా చితా) మై పోయే వారు కొన్ని సళరు లు, నిమితములై పాడ్యమి వాటి చంద్వం లా గిం చేవి. వీరితో 18 79 rన్ని చైతన్యం వదలి బంగారుకిర నీటిలో వేట చి నీహగిం చే చేపల గీతి గా, తళుకులాడేవి. ఆ మంచంమీద సౌండ్గం సద సోపిన ఓ యావ వడ, దండిం, రుంచిగంట తీగలు సాగిన వీణ మేళవించి, గౌరీశ క ర ళంగ పే, మంచు మరి* విమల గాంథర్వం, జగన్మోపని చే కీడు, బలిగారం ఒకే ఒళ్ళు, "/A గు దళి తుల కేంగీ (గం... ఏనుగుల కు; ఖాంటి భుజాలు, చర్విత పొH ఎం* బెడ్రోమ్మ, వెల్లజిగ గాట డాట్టు, చిలక ముక్క, కw"ల మైన ఫొలల, ఆ పగు పో **డు, వీణ వ్య గం 'గో, వలై 1 వేనుకొని చీకుడుకాయల్లాంటి వేళ్ళతో 4X7 సవరించి పెట్టుకొక్కుతూ వీణ తుంఓ, ఎరుపొదిన గా నకు 2, 3 జీను వీడి వచ్చి, దీవిం దినం ఆ పట్టణంలో నిల్చిపో మేం వాడి,
