| | కొడతా! కాళ్ళు విరగ కొడతా! నీ | |
(వేణుని కొట్టుటకుపోగా తల్లి కనకం అడ్డుపడి ఏమండీ కొట్టకండి, కొట్టకండి అని అడ్డురాగా కాటమయ్య భార్యను ఒకవేటు వేయగా క్రింద పడిపోవును)
పూర్ణయ్య :- (గప్పునలేచి) ఓరి కాటిగ! ఎంత పని చేస్తివిరా! వాడు ఆశ్రమాలకు పోతే ఏమి, నీకేం పోయ్యేకాలం వచ్చిందిరా, అన్యాయంగా అమ్మాయిని పడగొట్టావు. (కనకం మీదికి వంగీ అమ్మా కనకం కనకం అంటాడు.)
కాటమయ్య :- నేనేం చేస్తాను నాయనా! బడుద్దాయి వెధవ వేణూగాన్నీ కొట్టబోతే అడ్డువచ్చింది, దెబ్బతగిలి క్రిందపడిపోయింది. దానికర్మ నన్నేం చేయమంటావు.
కామేశం :- బావగారూ! ముందుగానే మీకుకోపం ముక్కుమీదుంటుంది. వేణు ఏం తప్పు చేశాడని, జ్ఞానార్జన మీ దృష్ఠిలో తప్పయితే మీకంటే మూర్ఖుడు ఈ లోకంలో ఉండడు. చెల్లాయిని నిష్కారణంగ దెబ్బకొట్టావు.
(కనకంను పట్టుకొని అమ్మా చెల్లాయి, అమ్మా చెల్లాయి, అమ్మా చెల్లాయ్‌ లేమ్మా అని అంటాడు.)
చంద్రం :- (ప్రవేశించి) డామిట్‌ ఎంతపని జరిగింది నాన్నగారూ! ఈ మధ్య మీకోపం ఎక్కువవుతోంది, కోపం ఎక్కువవుంటే గుండెజబ్బు వస్తుంది. ఎప్పుడు చూచినా పనులు పనులని పడిచస్తువుంటావు.
కాటమయ్య :-అనండ్రా! అనండి. అందరూ నన్నే అనండి. ఈ కొంపలో అందరికీ నేను అలుసై పోయినాను, కానీలే నాయనా! మీ అమ్మ సంగతి
