పుట:Prabandha-Ratnaavali.pdf/178

హరిభట్టు [ఉత్తరనృసింహపురాణము] (జ)
సీ. మందారకుసుమంబుఁ జందురుండును గూడి మౌళిభాగంబునఁ గీలుకొనఁగ,
ఫణిమండలంబును మణికుండలంబును గండభాగంబునఁ గప్పుకొనఁగ,
వరచక్రశూలాబ్జ వరదహస్తములందుఁ గంకణ భుజగ కంకణము లమరఁ,
గనకకౌశేయంబు గజరాజచర్మంబు మునుకొని కటిభాగమున నటింపఁ,
గీ. దిమిరమును జంద్రికయు జోక నమరినట్లు
పుండరీకోత్పల ద్యుతు ల్పొదివినట్లు
నీలవజ్రంబు లొకచోట నిలిచినట్లు
హరిహరాకృతి త్రిభువనానందమయ్యె. (జ) 519

? [అన్నదానమహత్త్వము]
గీ. ఆదిమూర్తి మహాలక్ష్మి యప్పురంబు
సొల్చి నిల్చిన వారాశి చూడ వచ్చి
కోట సొర రాక కూఁతుపైఁ గూర్మిఁ జుట్టు
పాఱియున్నటు లొప్పారి పరిఖ మెఱయు. (?) 520

గీ. మహిత సన్మార్గ వర్తన మాన్యులనఁగఁ
బొలుచు నినరాజగురు కవిబుధులనైనఁ
దగులువడఁ జేయు పెంపునఁ దనరు వీటి
కొమ్మలకు సాటియై కోటకొమ్మలమరు. (?) 521

? [ఇంద్రసేనము] (ఆం)
చ. పుడిసిటిలోన డొంకి కడుఁబొల్పఱి యమ్మున నింకి చల్లినన్
గడపలఁ గానవచ్చి వెసఁగైకొని త్రచ్చిన రొల్లఁజొచ్చి య
జ్జడనిధి భంగపడ్డఁ గని స్రష్ట యపాయములేని వార్ధిఁగాఁ
గడఁగి యొనర్చె నోయన నగడ్త పొగడ్తల నొప్పు నప్పురిన్. (ఆం) 522

? [కామందకము] (జ)
క. అరుణుడు కిరణము[ల] సం
చరణంబుల వాయ కెపుడు చరియించుగతిన్