పుట:Prabandha-Ratnaavali.pdf/174

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తే. ములు, సెమర్పవు మృదువు లంఘ్రులు, కరములు
కఠినములు శంఖచక్రాంక కలితములును,
నైదురేఖలు చెలువొందు నలికతలము,
లక్షణములింత యొప్పునే యక్షయములు. (ఆం) 504

సీ. కెంజాయజడముడి కేశపాశంబును బూపచందురుఁడును బూవుదండ,
యురగకుండలమును దరళతాటంకంబు వనజాప్తుఁడగు కన్ను వాలుఁగన్ను,
ముదురుపున్కలపేరు ముత్యాలహారంబుఁ గడుఁ గొంచెమగు చన్ను ఘనకుచంబుఁ,
బులితోలు దుప్పటి వెలిపట్టుచీరయుఁ బాఁపపెండెంబును బసిఁడియందె,
గీ. మృదువు దెలుపును నగు భూతి మృగమదంబు
నింత యొప్పునె కుడివంక నెడమవంక
నిమ్మహాదైవమునకని యిచ్చమెచ్చి
యర్ధనారీశ్వరుని గొల్చి రఖిలజనులు. (ఆం) 505

సీ. చరియంచువారికి సంకల్పసిద్ధిగా నిర్మించె నెవ్వాఁడు నిజవనంబు?
సార్వకాలిక ఫలసస్యంబుఁ గల్పించి వరముని శ్రేణి నెవ్వాఁడు ప్రోచెఁ?
జీఁకటితప్పు సేసిన నెవ్వఁడొదవించె నింద్రుని తనువెల్ల హేయముగను?
నుర్వీసురశ్రేణి కొరిమ లేకుండంగఁ బలికె నెవ్వఁడు ప్రతాపంబు మెఱసి?
గీ. యట్టి శ్రీవీరశైవాగమాది వేది
యైన గౌతమసంయమి యాశ్రమంబు
పొంత నెంతయు నొప్పారి పొగడ నెగడు
ననఘమానస! శ్రీవైజయంతిపురము. (ఆం) 506

మ. పదలాలిత్యము వర్గశుద్ధియును శబ్దస్థైర్యమున్ మంగళా
స్పద భావంబును రాజయోగ్యతయు దోషస్ఫూర్తిరాహిత్యమున్
సదలంకారవిశేషముం గలిగి విశ్వప్రాణసౌభాగ్య సం
పదమై తేజియ పోలి క్రాలవలదా! పద్యంబు హృద్యస్థితిన్.[1] (జ) 507



సీ. లలిఁగావ్యనాటకాలంకారములు చూచి శబ్దప్రపంచంబు జాడఁదెలిసి
వర్ణోద్భవ వ్యక్తివర్గగ్రహారి మి త్రస్నిగ్ధరూక్షచింతనము లెఱిఁగి
గణరూపదేవతాగ్రహమైత్రి నక్షత్ర మాతృకాపూజాదిమార్గ మెఱిఁగి
జల్లి విక్రియ కాకు పొల్లు వ్యర్థము ద్రాభ విరసంబు గ్రామ్యోక్తి పరిహసించి

  1. నన్నిచోడని పద్యమున కనుకరణము