పుట:Prabandha-Ratnaavali.pdf/167

సింగయ, ఏర్చూరి [కువలయాశ్వచరిత్ర] (జ)
శా. ఆదిబ్రహ్మముఖాళి చాలక విహారార్థ ప్రయత్నంబుతో
వేదంబుల్ భువి ధర్మపోషణకునై విఖ్యాతిగాఁ బుట్టెనో
కాదే నిట్టి మహత్త్వ మన్యుల యెడం గానంబు నాఁ బొల్తు రా
భూదేవోత్తమ లప్పురంబున మహాపుణ్యప్రభావంబులన్. (జ) 470

క. గిటగిటనగు నెన్నడుములు
పుటపుటనగు చన్నుఁగవలుఁ బున్నమనెలతోఁ
జిటచిట లాడెడు మొగములుఁ
గటితటముల యొప్పు శబరకాంతల కొప్పున్. (జ) 471

ఉ. గోపురగోపురప్రతిమగోపురముల్ చెలువొంద నప్పురిన్
మాపులు రేపులం గవలు మంజులగీతవినోదకృత్యముల్
చూపఁగఁ గిన్నరాదులవి చూచు నెపంబున వచ్చి నేర్తు రా
లాపవిశేషనర్తనవిలాసకలాపముల్ ముదంబునన్. (జ) 472

ఉ. చల్లనిపండువెన్నెలల సౌధతలోన్నత హేమవేదులం
దల్లన వల్లభుల్ గదిసినట్టి సుధాకరుఁ జూచి ప్రాణముల్
జల్లన రాహువుందలఁచి సయ్యనఁ బాపుదు రంకసంగ తో
త్ఫుల్ల వధూముఖంబులను బొల్పగు కస్తురిపత్రభంగముల్. (జ) 473

సీ. తన జన్మ మప్పులఁ దలమున్కలని రోసి పులిన మీ పొంకంబుఁ బొందెనొక్కొ?
పరికింపఁదన పట్టు తిరిగెడిపాటని పెన్నిధిసుడి మూర్తి బెరసె నొక్కొ?
బ్రతు కెల్లగతి బట్టబయలాయె నని చూచి గగన మీ పుట్టువుఁ గనియె నొక్కొ?
పనిలేక పాసెడి పాపంబుఁ దలపోసి జక్కవ లీ రీతి కెక్కె నొక్కొ?
గీ. యనఁగ లలనజఘన మంబుజముఖినాభి
చామనడుము బాలచన్నుదోయి
మహితరుచులఁ దెగడి మానవపతి కన్ను
దోయి పండువగుచు దొరసె నంత. (జ) 474

సీ. తమచూపు లొగిఁ బాంథతతులపైఁ బూనిన భావజుకరవాలభాతు లనఁగఁ
దమకురుల్ యువమృగేంద్రములకై తీర్చిన మరునసమానంపుటురు లనంగఁ
దమహాసములు విటోత్కరమానములఁ బట్టు వలరాజుపూవులవల లనంగఁ
దమకాంతి పురుషులఁ దాపంబు నొందించు రతిరాజుమోహనరస మనంగ