ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
షష్ఠాశ్వాసము.
477
యనఘశరణ్య! నీ వానతియొసఁగు
పనివింటి నిచటికిఁ బనివింటి నిన్నుఁ
గనుఁగొంటి లోఁ గలఁకలు వీడుకొంటి
వనజాక్ష! యిందిరావల్లభ! శౌరి!
జననాథువిత్త మేసరవిమైఁ దీర్తు?
ఘనమైన యీబాధ కడతేరు టెట్టు?
లానతి మ్మన విని యనుకంపతోడ
శ్రీనాథుఁ డతని వీక్షించి యిట్లనియె
వరవేగవతిచెంత వారును నీవు
సరియాఁక నుండెడుసమయంబునందుఁ
దనదు పేరరుళాలదాసనామమున
నొసరి యేఁ దగవరియునుఁ బోలె నటకు
హాళికుగతి వత్తు నప్పుడు నన్నుఁ
జాలింపు నిను నాఁకసలుపువారలకు
ధనధాన్యములకుఁ జిత్రంబుగా నేన
మనవారివళుకు సమ్మతినె తీర్చెదను
నావుఁడు మదిలోన నమ్మి యాయోగి
యావేగవతిచెంత కరిగి యట్లుండఁ
బరమప్రపన్నులపాలి యావేల్పు
పరకాలుమీఁదికృపారసం బొలయఁ
