ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చేటు - చేట్ల 792 చేట్ల - చేత
- "వాడి కేం చేటుకాలం వచ్చింది? అంత మాట అన్నాడు." వా.
చేటుగాలము వచ్చు
- పొయ్యేకాలము వచ్చు.
- చూ. పొయ్యేకాలము వచ్చు.
చేటుతఱి
- అవసానకాలము. భాస్క. రా. యు. 461.
చేటుపడు
- చచ్చు, భగ్న మగు.
- చూ. చేడ్పడు.
చేటుపాటు
- భంగపాటు. వేం. పంచ. 3. 168.
చేటుపాటులకు లోనగు.
- ఇబ్బందులకు, ఇక్కట్టులకు లోబడు.
- "అకటా ! నీ విటు చేటుపాటులకు లో నై యున్నయిల్లాల విం,తె కదా ! పుట్టినయిల్లుఁ జేర్చువగ లేదే..." శుక. 3. 265.
చేట్పాటు
- కష్టము. భీమ. 3. 4.
చేట్ల కొఱివి
- ఒక తిట్టు.
- దౌర్భాగ్యుడు - దుష్టుడు. కొంపలకు నిప్పంటించువాడు. కొఱవి అనికూడా తిట్టుగా ఉపయోగించడం కలదు.
చేట్ల పురులు
- అమాయకురాలు, పసిపాప. పూర్వం చేటలో పురుడు పోసుకునే వారు.
- చేటలోని పురుడు - శిశువు - వంటి అమాయకురాలు.
- 'చేటలో పడింది మొదలూ' అని పలుకుబడి.
- "ఆతనిఁ గోరి తపము, సేసెదట గౌరి! నీ వెంత చేట్లపురులొ!" కుమా. 7. 38.
- చూ. చేటలో పడు.
చేడ్పడు
- చేటు చెందు, నొప్పి పెట్టు, చెడు.
- "కాలు చేడ్పడఁ దన కేల తిరుగ." భీమ. 4/ 32/
- వాడుక లోనూ 'కాళ్ళు చెడేట్టు తిరిగాడు' అంటారు.
చేడ్పాటు
- చూ. చేడ్పడు.
చేతకత్తె
- చెలికత్తె.
- "అతనుచేఁతకత్తె లమరంగఁ గాంతలు." వేమన.
చేత కాని....
- అసమర్థ మైన, వ్యర్థ మైన.
చేతగట్టు
- కృతకాద్రి. శ. ర.
చేతగాని మాటలు
- పనికి రాని మాటలు.
