ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చుర - చుఱు 748 చుఱు - చుల
- "చురచురం గనుఁగొని." కవిక. 2. 127. శకుం. 3. 143.
చురచుర వోవు
- మండు.
- "అరదము...చురచుర వోయిన." భార. శల్య. 2. 335.
చురియకాడు
- కత్తి పట్టిన సైనికుడు. కుమా. 11. 40.
చుఱచుఱ మను
- చుఱుకు చుఱుక్కు మను.
- "గఱి గఱి నంట తుంట విలుకాని శరంబులు నాయురంబునన్, జుఱచుఱఁ గాడ నీవు దయఁ జూడక..." రాజగో. 1. 100.
- చుఱ చుఱ చూచు, నాలుక చుఱ చుఱ మను ఇత్యాదులలో రకరకాలుగా ఇది ఉపయుక్త మవుతూ ఉంది.
చుఱపుచ్చు
- కాల్చు.
చుఱవుచ్చు
- కాల్చు.
చు ఱ్ఱడచు
- చురుక్కు మను.
- "అడుగులఁ బుప్పొడు లంటి చుఱ్ఱడుచుచో." కవిక. 3. 92.
చుఱుకు చూపు
- బాధించు, కాల్చు.
- "ఈ చొప్పున సేవకుం జుఱుకుఁ జూపుదురే." జైమి. 4. 25.
చుఱుకు మను
- ముల్లులాంటివి గుచ్చుకొనగా బాధ కలుగు.
చుఱు కైన
- తెలివి గల, వేగవంత మైన పదు నైన.
చుఱుక్కున
- కొఱుకుట వంటి వానిలో ధ్వన్యనుకరణము. రాధి. 4. 102.
చుఱుక్కు మను
- చుఱు కను.
చుఱుచూడులు చూడు
- బాగా కాల్చు.
చుఱు మను
- నొప్పిపడు.
- "మనసు చుఱ్ఱు మనంగన్." విష్ణుపు. 77.
చుఱ్ఱుపుచ్చు
- బాధించు.
- "సోమిచ్చి నీశత్రుఁ జుఱుపుచ్చు ననచు." ద్వి. జగ. పు. 173.
చులుకగా పలుకు
- చులకన చేసి మాట్లాడు, కించపఱచు.
- "చులుకగా నీయయ్యఁ బలుకకు మనుడు." పండితా. ప్రథ. పురా. పుట. 412.
చులుక జూచు
- కించపఱుచు, తక్కువగా చూచు.
