ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చిక్కు - చిక్కు 711 చిక్కు - చిక్కు
- "చిక్కుజీరువడు తురంగమ్ములును." హరి. ఉ. 3. 130.
- "నాయికయును నాయకుండును దమ యిద్దఱ యంగములు న్విమిశ్రభావకలనఁ జిక్కు జీరు వడ వైచిన..." ప్రభా. 5. 49.
చిక్కుతాళము
- కొత్తవారికి రానితాళము. బ్రౌన్.
- చూ. చిక్కుబీగము.
చిక్కు దీర్చు
- చిక్కు తీయు.
- "కులుకుంజన్నులమీఁది హారములు చిక్కుల్ దీర్చునందంబునన్." రాజగో. 1. 103.
చిక్కు పడు
- 1. చిక్కు అగు.
- "వెంట్రుకలు చిక్కుపడినవి." వా.
- 2. చిక్కులో తగులుకొను.
- "చిక్కియుఁ జిక్కువడక యక్కజపు జవధరంబునన నరంబులతోడం బెకలించుకొని..." కళా. 8. 112.
- 3. ఏమీ చేయ లేక చిక్కులో పడు.
- "కాలంబుకొలఁది లెక్కలు వెట్ట నేరక, చిత్రగుప్తాదులు చిక్కు పడిరి." కాశీ. 1. 137.
చిక్కు పఱచు
- 1. బాధించు.
- "విశిఖపుంజంబులం జిక్కు పఱచి." జైమి. 8. 22.
- 2. పట్టువడ జేయు, చిక్కు కొనునట్లు చేయు. పాండు. 5. 304.
చిక్కుపాటు
- ఇబ్బంది పడుట, మెలికలు పడుట.
చిక్కుపురువు
- ఒకరక మైన పురుగు. ప్రబంధ. 130.
చిక్కువఱచు
- చిక్కుపఱచు.
- చూ. చిక్కు పఱచు.
చిక్కుబాకీలు
- గొంతుమీదికి వచ్చిన బాకీలు; తగాదాలో పడినవి.
- "చిక్కు బాకీలు పిదప నిశ్శేషపఱిచె." రుక్మా. 2. 116.
చిక్కుబీగములు
- కొత్తవారు సులువుగా తీయుటకు వీలులేని తాళములు.
- "విం తగుచిక్కుబీగములు వేసిన యట్లనె యున్న విప్పుడున్." ఉషా. 3. 106.
- చూ. చిక్కు తాళము.
చిక్కురాత
- జిలుగువ్రాత.
చిక్కురొక్కరుగా
- చిందరవందరగా. కొత్త. 11.
చిక్కులమారి
- చిక్కులు పెట్టువాడు.
- "చిక్కులమారి యా బలిజసెట్టి వయాళులఁ గట్టి బర్వులన్, స్రు క్కెడలంగఁ గొట్టి..." హంస. 5. 48.
