ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చన - చను 686 చను - చన్న
- "సమర మొనరించి వచ్చి నీ చనవు దీర్తు." జైమి. 4. 117.
చనవు లిచ్చు
- చన విచ్చు.
- "దేవకీదేవి మన్నించు నీవు నాకుఁ, జనవు లిచ్చుటఁజేసి." పారి. 1. 130.
- చూ. చన విచ్చు.
చన వెఱిగి
- సమయ మెఱిగి.
- "చన వెఱిఁగి నడవ వలయును, వినియోచితవృత్తిసంధివిగ్రహయానా, సన సంశ్రయణద్వైధులు." కుమా. 10. 182.
చనుగప్పు
- పైట.
చనుగొయ్య
- బండి చట్టానికి ఇరువేపులా నాటే కొయ్య. కుమా. 4. 83.
చనుదెంచు
- వచ్చు.
- (చను = పోవు, తెంచు = వచ్చు.)
చనుబాలు
- స్తన్యము.
చను మనుచు త్రోయ విస్తరి చినిగెడు నన్నట్లు
- అసలే అన్నము పెట్టం పో పొమ్మంటే విస్తరి చినిగి పోతుంది జాగ్రత్త అన్నట్లు.
- "చను మనుచుఁ ద్రోయ విస్తరి, చినిఁగెడు నన్నట్లు వలపు చెడ్డది సుమ్మా!" శుక. 2. 476.
- 'ఎంటే రావ ద్దంటే ఎత్తుకో మన్నట్లు' - అన్నది దీనికి దగ్గఱగా ఉన్న నేటి సామెత.
చనుమఱ
- స్తనం చుట్టూ పైన ఉండే నల్లనిచోటు. వక్షస్థలము.
చనుమానము
- చనవు.
- "చనుమా చనుమానముతోడ నావుడున్." సారం. 2. 63.
చనుముక్కు
- చూచుకము.
- "ఇఁకఁ జూడఁ గప్పితి నిదె యంచుఁ జనుముక్కు, నతఁడు పాణుల నంట నలఁగి యలఁగి." కళా. 7. 165.
చనుమొన
- చనుముక్కు.
చనుమోము
- చనుమొన.
చనువాడు
- మాట చెల్లుబడి గలవాడు.
- "కడుఁ జనువాఁడు నై పురుషకారుఁడు దక్షుఁడు నైనమంత్రి." భార. సభా. 1. 31.
చన్న మన్నవారు
- అందఱూ అనుట. చనినవారు మనినవారు.
