ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
గడె - గడ్డ 592 గడ్డ - గడ్డి
- అది మునిగి పోగానే ఒక గడియ అయిన దన్న మాట.
- "అంచల సూర్యచంద్రు లనె గడె కుడుకుల, ముంచి కొలిచి పోసీని మునుకొని కాలము." తాళ్ల. సం. 6. 172.
- చూ. గడియకుడుక.
గడె గడెకు
- మాటిమాటికి, గడియ గడియకు.
- "గడెగడెకును బెట్టె నిడియున్న గడి తంపుఁ, జలువలు గట్టును జెలువు దనర." హంస. 3. 77.
గడేకారితనము
- నోటి పెద్దతనము.
- "ఔర! ధీరుల రై గడేకారిపదవి, కాస చేసితి రే మందు మయ్య మిమ్ము." గీర. 101.
గడ్డం కింద చెయి పెట్టుకొను
- విచారమును సూచించు చేష్ట.
- "ఏమిటోయి! గడ్డంకింద చెయి పెట్టుకొని కూర్చున్నావు? మీ ఆవిడ ఇప్పు డప్పుడే రా నని రాసిం దేమిటి?" వా.
గడ్డం గోకుకొను
- సంధిగ్ధావస్థలో పడు.
- "వా డేమీ తోచక గడ్డం గోక్కుంటూ కూర్చున్నాడు." వా.
గడ్డతీరు తీయు
- మాగాణిలో ఎత్తుగా ఉన్న నేలను త్రవ్వి నీరు పారుటకు వీలుగా చేయు.
గడ్డపాఱ మ్రింగినట్లు ఉండు
- బిఱ్ఱ బిగుసుకొని ఉండు. గడ్డపాఱను మ్రింగినప్పుడు అది వంగదు కనుక బిఱ్ఱ బిగుసుకొని కూర్చుండు ననుటపై యేర్పడినది.
- "గడ్డపాఱయు మ్రింగిన గతిని బిఱ్ఱ, బిగిసి కూర్చుండుటలు లేక పెద్దమనము, గలదె." కళా. 7. 29.
గడ్డపొయ్యి
- గడ్డలతో ఏర్పఱచిన పొయ్యి. శ. ర.
గడ్డము పట్టుకొను
- ప్రాధేయపడు; బ్రతిమాలు.
- "తన కంఠంబును గౌఁగిలించి యొక చేతన్ గడ్డముం బట్టి..." కళా. 5. 67.
గడ్డము మాయు
- గడ్డము పెరుగు.
- "గడ్డము మాసింది. ఈరోజైనా క్షవరం చేసుకోవాలి." వా.
గడ్డి కఱచు
- చూ. గడ్డి తిను.
గడ్డి తిను
- నీచమునకు లోబడు.
- "వాడు ఏమిటి కైనా గడ్డి తినేరకం."
- చూ. గడ్డి కఱచు.
గడ్డి పరకవంటి
- అల్ప మైన.
- "వాడు కేవలం గడ్డిపరక వంటివాడు." వా.