ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
కరు____కర్క 412 కర్కో___కర్ణ
కరుడు గట్టు
- గట్టిపడు.
- "కలల మై విప్పువారుచు గరుడుగట్టి." శకుం. 2. 144.
కరుణ గలుగు
- కరుణ కలవా డగు.
- "కరుణ గలిగి యునికి యిది యకారణము సుమీ." పారి. 1.
కరువు గట్టు
- పోత పోయుటకై దిమ్మను తయారు చేయు.
- "ఇరువురు సౌఖ్యరసముల గరువు గట్టి, పోసి చేసిన రూపుల పోల్కు లైరి." నిర్వ. 8. 70.
కరువున పోయు
- పోత పోయు, విగ్రహముగా నొనరించు.
- "...గరువున బోసిన పరమసత్యంబు నా, రాశియై యున్న వైరాగ్య మనగ..." కళా. 3. 13.
కరువులో అధికమాసము
- ఉన్న కష్టాలు చాలక మఱొక పెద్ద కష్టం వచ్చిన దనుట. కరువు కాలంలో అధికమాసం కూడా వస్తే మరొక నెల పెరిగినట్లుగా భావించి అనేమాట.
- "కరువులో అధికమాస మని, ఇంట్లో బియ్యం లేక ఛస్తూంటే యిప్పుడే మా మామగారు సకుటుంబంగా వేంచేపు చేశారు." వా.
కర్కటిగర్భము
- ఆత్మవినాశకము. ఎండ్రకాయ (పీత) పిల్ల లను పెట్టి తాను చనిపోతుంది అని ప్రతీతి. తేళ్ల విషయంలో కూడా యిలాగే అంటారు.
- "కర్కటిగర్భమట్లు నను గాసిలి వెట్టెడు..." బసవ. 1. 97.
- "కర్కటి గర్భముకరణి గాత్రము వ్రచ్చె." భార. భీష్మ. 3. 405.
కర్కోటకుడు
- క్రూరుడు.
- "వాడు వట్టి కర్కోటకుడు. వాని దగ్గరికి ఎవరు పోతారు?" వా.
కర్తరిపాణి
- ఒక చేయిని మఱొక భుజం పైకి వచ్చునట్లు చేతులను కత్తెరవలె కట్టుకొనుట. పండితా. ద్వితీ. పర్వ. పుట. 514.
కర్ణములు అదిమికొను
- చెవులు మూసుకొను... ఆ వినుమాట ఎదో విన రాని దనుటను ఈ చేష్ట సూచించును.
- "చేతుల గర్ణంబు లదిమికొనుచు." కాశీ. 7. 239.
- చూ. చెవులు మూసికొను.
కర్ణ శృంగఖ్యాతి గనుపట్టు
- ముందు వచ్చిన చెవులకంటె వెనుక వచ్చిన కొమ్ములు వాడి యనుమాట నిజ మగు.
- "కర్ణశృంగఖ్యాతి గనుపట్టె నని..." లక్ష. 3. 94.
