నిఘంటు చరిత్రము
పారే సరమితి బుద్ధ్వా మాలాక్స దా నవి! కేచిన్న షెడ్లు నాశి తా ఇత్యయపి దూలాపారే న వి, షలబ్ధ?” అనియు వ్రాసెను. 89% in 2-4-5 శ్లోక వ్యాఖ్యా నములో అదిరశబప ర్యాయ సుగు బాలశన చ శబ్బమునకు ధన్వంతరి బాల పుత్రయని యషపాఠమును గల్పి, జ నని రాసెను సర్వానందకీ గస్వాము) యభి ప్రాయములనుబట్టి చూఁగా డ్యా.. వగచి మూలా కొరుఁడు భాగుగి ధన్వంతరి మొదలగు గ్రంథ :ు, ఉత్పలిసి గన, కోశము మొదలగు నిఘం టువులు ననుర సింహునికంటె ముందని తోఁచుచున్నయది. పురు: 1. శ్రమ దేవుఁడు, మహేశ్వరుఁకు, హేమచం కుఁడు తమ గ్రంథములు, యుగుఁ బే "న్న కాత్యా యనుఁడు వాచస్పతి కూడ సమరసింహుసెకంటే ముందు చారు.
పురుషోత్త పదేవుని* శననము - చ స్పని సరచిత మనియు, ఉత్పలిని వ్యాిప్రణీశ గు) ము సరాసము 1 2 3 •శ్య ప్రణీశ మనియుఁ జెప్పఁబడినది. “శబ్దాన ఉచ్చనివీ సంసాణానక్ ఇశ్యపి గోళా వాచస్పతి వ్యాకి విక్రమాదిత్యని తా?" రామ సుగుటుఁ డమర సింహుని 1.1.22 శ్లోకమునుగు తించి శక్లార్లవము గోనుండి యొకశ్లోకము నుగా హరించుచున్నాఁడు. దానిని రాగువాథుఁడు తన ని కుడు వేకముకు వాచస్పతి/శములోని దని చెప్పెను. “విశ్వంభరః కైట జి ద్విము శ్రీ సత్సలా)( కః (అనుర 1-1-29) "శో శ్రీ పత్సదైత్యారి ఏష్వక్సేనజ వాళ్ల నాః” ( నాచ-కో) అనురచ చుండు తన కావ్య కల్పలతా పరిమళముకు “వ్యాకృతోత్సలినీను ధ్యాణ్” అని రెండు సారు లుదాహరించి యున్నాడు. వీరిలో నుత్పలిని నామునూ, గరం శ్రము. వ్యాణి వ్రాసిన కోశము లింగ మూతం శ్రము. దీనినిఁ బ! విమర్శింపఁగా నీ రెండును భిన్న కర్తృకము లని కొందఱు తలచుచున్నారు, కాని, యది నిజము కాదు. అమర వ్యాఖ్యాత యగు సర్వానం:ముఁ డీ రెంటిని రచించిన వారు వ్వా యే మనియు నీ శిషయము వామునహర్ష వర్ణముల నిఘంటువులవలన స్పష్ట మగు చున్న దనియుఁ జెప్పెను. “చాప; కికీ20 స్మృతః” ఇతి వ్యాి నా దీర్ఘ ఉక్తః. కికిదీని శ్చాష ఉక్త ఇత్య న్యే. కికీ? దీన్యతి నాశ నే ఇతికి కీడివి:. -
వ్యాఢి :- వ్యాఢి వ్రాసిన గోముకూడ నమరసి హునికోశమువలెఁ బర్యాయపదములతోను నానార్థవర్గములోను గూడియున్నది. “మృగో బి)దుః వృష చ్చైవపృషత శ్చ ప్రకీర్తితః|ఆకరస్తు ఖనిః ఖాన్కిప'త్పాదఁఫ్రి శ్చరణో2 స్త్రీ జిహ్వాస్వాదనినాడేషు రసనం కటిమండనే "
