ద్వితీయాశ్వాసము
59
అని విడనాడిన ◆ నలుక దీపించ
ననుఁ బల్మి నాలింగ ◆ నంబు గావించి
కొంజక కొనగోళ్ల ◆ గుబ్బల వ్రచ్చె
ముంజేతికంకణం ◆ బున కద్ద మేల?
కన్నులారఁగ నిదె ◆ కనుఁగొను మనుచు
నన్నీలవేణి ప ◆ య్యద వాయఁ దివిసి
యుబ్బి క్రొన్నెత్తురు ◆ లొలుకుచు నున్న
నబ్బిక మైనట్టి ◆ యంకుశ ఘాత
జనిత రేఖాంకిత ◆ సమదద్విపేంద్ర
ఘనకుంభముల లీల ◆ గనుగంది కుందు
కుచములు సూసి డ ◆ గుత్తికఁ బెట్టి
పచరించి వేగుచుఁ ◆ బ్రాణేశ! నీకు
నీవిధం బంతయు ◆ నెఱిఁగింపఁ గోరి
నీవు వచ్చినదాఁక ◆ నిలిచితిఁ గాని
చావఁ బంతము నాకు ◆ సారంగధరుఁడు
వావిరిఁ జెయిఁబట్ట ◆ వచ్చిన యపుడె
నాకు మామవు నీవు ◆ నాయంబు దప్పి
నీకుఁ గోడలి ముట్ట ◆ నింద వాటిల్లు
నరుగుము నీవు ర ◆ త్నాంగి సంగడికి
సురతసౌఖ్యంబుల ◆ సొక్కింప నేర్చు
ననుచు సంతటఁ బోక ◆ యా మాయలాఁడి
జననాథుచే నున్న ◆ చాయల పిడెము
కఱకఱి మీఱ ది ◆ గ్గన నెఱఁ బెఱికి
మెఱుఁగులు గిఱికొన ◆ మెడఁ జేర్చుకొన్నఁ
గని సంభ్రమంబునఁ ◆ గదిసి చే వట్టి
పెనఁగి యాచురి విడి ◆ పించి భూధవుఁడు
దాని కిట్లనియె జం ◆ దన గంధి నిన్ను
మానంబు గొనిన దు ◆ ర్మార్గవర్తనునిఁ
గరుణమై సుతుఁ డని ◆ కాచి పోనియక
పొరిగొలిపించి నీ ◆ పొగులు వారింతు
నని యూరడిలఁ బల్కి ◆ యచ్చోటు వాసి
మనమునఁ గోపంబు ◆ మల్లడిగొనఁగఁ
గొలువున కే తెంచి ◆ కోలల వారి
