262
నవనాథచరిత్ర
బొనుపడి భస్మమై ◆ పోయె నయ్యగ్ని
దాని తీరును జూచి ◆ తత్కంధరమున
గూనగిల్లఁగ నెత్తు ◆ కోలుగుం డొకటి
గట్టి యెంతయు లోఁతు ◆ గల యట్టిమడుఁగు
పట్టునఁ బడఁద్రోచి ◆ పై రాళ్లు వైచి
తేలకుండఁగఁ జూచి ◆ దిగ్గున మరలి
యాలస్యముడిగి ని ◆ జాధినాథునకు
నా విధంబెఱిఁగింప ◆ నరిగి రాలోన
వేవేగ బంధన ◆ విరహితుం డగుచుఁ
దా వారికంటెను ◆ దనరి తీవ్రముగ
భూవిభు నెదుట నే ◆ ర్పున వచ్చి నిలిచి
యోరాజ మదిఁగృప ◆ యొక్కింత లేక
దారుణాసురవృత్తిఁ ◆ దవిలి తన్నిట్లు
సమయింపు మని పంపఁ ◆ జనునె నీ కింత
తమకించి నాదెస ◆ తప్పేమియైనఁ
గలిగిన రాజవు ◆ గావె శిక్షింప
...... ...... ....... ....... ........ ........ ........
యే కారణము లేక ◆ యీరసం బొదవ
మాకు నల్గితివి భూ ◆ మండలాధిపులు
సిద్దుల నెలమిఁ బూ ◆ జింతురు గాని
బద్దవైరమున ని ◆ ర్భంధంబు చేయ
రటుగాన నీ దురి ◆ తాతి రేకమునఁ
గుటిలాత్మ భవదీయ ◆ కుల మెల్లఁ బోయి
నీరాజ్య భారంబు ◆ నీకిటమీఁదఁ
బూరగింపక చెడి ◆ పోవుఁ గాకనుచుఁ
బరుషాక్షరములుగాఁ ◆ బలికి యా సిద్ధుఁ
డరిగెను స్వేచ్ఛమై ◆ నంత తదీయ
శాపాగ్నిఁ గులమును ◆ స్వయము రాజ్యంబు
నే పణంగెను బోవు ◆ నే యిట్టికీడు
కృష్ణకందారభూపుని కథ.
రమణీయమగు మహా ◆ రాష్ట్ర దేశమున
నమిత వైభవముల ◆ కాస్పదంబైన
కందారమను పురి ◆ గలదు తద్విభుఁడు
