258
నవనాథచరిత్ర
నయ్యెడ వెండియు ◆ నమ్మహీ పాలుఁ
డయ్యోగిఁజూచి కా ◆ యజుకేళి గతులఁ
దిలకించు కామినిఁ ◆ దేవచ్చుఁ గాకఁ
కలుగునే బాలికా ◆ కర్షణంబనుచు
నతఁ డడిగినఁ జెప్పి ◆ నట్లయౌ ననుచు
జతురత మద్గురు ◆ స్వామిఁ దలంచి
రప్పింతు చెప్పుమా ◆ రాజన్య యనిన
నప్పుడా పార్థివుఁ ◆ డతిచిత్ర మనుచుఁ
దనకొల్వు కన్యకా ◆ తతిలో నొకర్తు
మనమునఁ దలఁచి నా ◆ మము నున్న తావు
నెఱిఁగించుటయుఁ ◆ బ్రీతి నెప్పటియట్ల
వఱలు మంత్రాధి దే ◆ వత సంస్మరించి
కరతలం బెత్తి యా ◆ కర్షించి (వేగ)
మరువంపు మొలక మ ◆ న్మథు కరవాలు
రతికేలితమ్మిన ◆ ర్మంపుఁజే చిలుక
లతకూన పసిఁడిస ◆ లాక పూమొగ్గ
తొలకరిమెఱుఁగు ముం ◆ దల చంద్రరేఖ
కలికి పుత్తడిబొమ్మ ◆ కడిగిన కల్వ
యననొప్పు బాలిక ◆ నవనీశు మ్రోల
నునిచె నుంచుటయును ◆ హోయని మెచ్చి
తలయూఁచి పెక్కు వి ◆ ధంబులఁబొగడి
యలఘుభూషణవిశే ◆ షా నర్ఘ్యపాద్య
కనకాంబరంబులఁ ◆ గట్ట నిచ్చుటయుఁ
గనుఁగొని నగి మహీ ◆ కాంత ! మద్గురువు
నుపదేశమునఁ గన్న ◆ యోగ మొక్కటియు
నపరిమితంబైన ◆ యర్థంబు గాక
మన్నించి యిచ్చు నీ ◆ మణిభూషణాదు
లెన్నియైనను మాకు ◆ నేటికిననుచు
నర్థిజాతంబున ◆ కవియెల్ల నొసఁగి
పార్థివుం డనుపఁ దా ◆ బదమున కరిగె
నయ్యెడ నినుఁడు దో ◆ షాగమ శంకఁ
జయ్యనఁ దొలఁగిన ◆ జాడ నస్తాద్రి
చాటున కరుగ ని ◆ జప్రియుఁ జూచి
