పంచమా శ్వాసము
251
ననవుండు నగుఁ గాక ◆ యని రాజు మంత్రి
జనులఁ జూపుటయు నా ◆ సచివులతోడ
వేళమిట్లను[1] మంత్ర ◆ విదులారమీరు
వాలాయముగ నాదు ◆ వచనము ల్వినుఁడు
మానవాధిపుని న ◆ మ్మక మిమ్ము నమ్మి
నే నౌషధమ్ము ల ◆ న్నియును మీచేతి
కిచ్చుచున్నాఁడ ని ◆ ట్లిచ్చి తైలమున
వెచ్చిన తఱి నివి ◆ వేయుఁడు మీరు
వేయక తక్కిన ◆ విప్రుని గోవు
జాయ స్త్రీ బాలునిఁ ◆ జంపిన గతికి
గురుభామఁ దోఁ బుట్టు ◆ గును దమతల్లిఁ
దెరలక పట్టి పొం ◆ దినవాని గతికిఁ
జేవాఁడిఁ బసిఁడి మ్రు ◆ చ్చిలు వానిగతికిఁ
బోవువారగుదురు ◆ పూని మీ కగునె
నావుండు వారు భూ ◆ నాథుని మొగముఁ
గనుఁగొని యాతఁ డౌ ◆ గా కనుం డనిన
ననుమతించిరి సిద్ధుఁ ◆ డప్పుడు వారి
...... ...... ....... ........ ...... ..... ..... ..... .....
నెనమండ్రఁ బిలిచి మీ ◆ రేయుఁడు శల్య
కరణియు సంధాన ◆ కరణియు వజ్ర
కరణియు సంజీవ ◆ కరణియు నిందు
మొదలు నూనెను వెచ్చి ◆ ముద్దయై నపుడు
కదిసిరా సంధాన ◆ కరణి వై చుటయుఁ
బొలుపుగా వెండి పూఁ ◆ దేనెయుఁ బోలి
తెలుపార గట్టియై ◆ దీపింప శల్య
కరణి వైచినను నం ◆ గములు నెమ్ములును
వరుస నేర్పడు నంత ◆ వహ్ని పెంపెల్ల
పలుచఁగా దీపించి ◆ పాయంబు కొలఁది
తలఁప సంజీవనిఁ ◆ దడయక వైచి
సరగున ననలంబు ◆ చల్లార్చి వజ్ర
కరణి వై చిన వజ్ర ◆ కాయమై వెడలు
నని చెప్పి లోహమ ◆ యంబైన యొక్క
- ↑ మంత్రినిత్తాంతులార.
