234
నవనాథచరిత్ర
నవభై రవులనవ ◆ నందులఁజూచి
యవిరళానందుఁడై ◆ యా పుణ్యతటిని
నవగాహ మొనరించి ◆ హరుని భజించి
వావిరిఁ దీర్థోప ◆ వాసంబు జరిపి
వేవేగనాచార ◆ విధులొప్పఁ దీర్చి
భిక్షాశనంబును ◆ బ్రీతిగాఁ గొనియు
నీక్షించి తనవారి ◆ నెమ్మి నిట్లనియె
నాకు నాగార్జున ◆ నాథగురుండు
తేకువమై నుప ◆ దేశించినట్టి
యసమాన వాదవి ◆ ద్యావిశేషమునఁ
బసిఁడిగావింతు నీ ◆ పర్వతంబెల్ల
సిద్ధులలోనఁ బ్ర ◆ సిద్ధుఁ డెంతయును
సిద్ధనాగార్జున ◆ శిష్యుఁ డనంగ
నిది నాతలంపు మీ ◆ రెఱిఁగింపు డింకఁ
బదిలంబుగాఁగ మీ ◆ భావంబు లనిన
వారలందఱు గురు ◆ స్వామి తలంపు
భూరికీర్తికిఁ బుణ్య ◆ మునకునుఁ బొత్తు
....... ....... ....... ....... ........ ....... ...... .......
తగ వయ స్తంభవా ◆ దము దుర్లభమను
పలుకు లన్నియుఁ బూర్వ ◆ పక్షంబుగాఁగఁ
దలకొని సేయుఁ డు ◆ త్సాహ మొప్పార
నీ కార్య మనుటయు ◆ నెసఁగు మోదమున
నాకందువకుఁజేరు ◆ వగు పర్వతమున
మునుమైన తలిరాకుఁ ◆ బొదల జొంపముల
ననల[1] మొగ్గలఁ బ్రసూ ◆ నముల మంజరులఁ
బూపలఁ బిందెలఁ ◆ బులుసు దోరలను
దీపారుఫలముల ◆ దీపించు తరులఁ
బరివృతంబై మాటు ◆ వడి సెలయేటి
తరిఁగరం బొప్పు నా ◆ తతగుహాంతరముఁ
జొచ్చి వారలు మున్ను ◆ శోధించి చూచి
వచ్చినఁ బ్రియమార ◆ వసియించి యందు
రసములైదును నుప ◆ రసము లెన్మిదియుఁ
- ↑ మొల్లంగం బసూన.
