పంచమా శ్వాసము
227
నప్పుడు గోరక్షుఁ ◆ డాపెంపుఁజూచి
యిప్పుడు నావ్రేట్ల ◆ నితని దేహంబు
చప్పుడుగాదు శ ◆ స్త్రంబును నొప్పుఁ
దప్ప దంగములు సి ◆ ద్ధములుగా నెగసి
తూలవు వాడికై ◆ దూఁపదా బయలు
తేలెడు వాలుని ◆ దేమి చోద్యంబు
ఇతఁడు శ్రీగురునాథుఁ ◆ డిది నిత్యమనుచు
మతిఁ దలపోసి య ◆ మ్మహితాత్ముకనియె
వీఁకమై నను నీవు ◆ వ్రేయ నా మేను
దాఁకి ఖంగని నినా ◆ దంబు పెల్లెగసె
మిట్టించి యెగసె న ◆ మ్మెయిని [1]ఖడ్గంబు
నెట్టన దెసఁబూన్చి ◆ నే నిన్నువ్రేయ
బయలు వ్రేసిన లీలఁ ◆ బట్టింతలేక
నయమున మత్కృపా ◆ ణము జాఱిపోయె
నెఱిఁగింపవలయు మా ◆ కిట్టి నీగుణము
తెఱఁగు మహత్వంబు ◆ తెల్లంబుగాను
ననిన నల్లమప్రభు ◆ వాతనితోడ
ననియె గోరక్ష కా ◆ యంబు తానెంత
బలిసిన నంతియె ◆ బలియు నామాయ
బలియంగ మాయయు ◆ బలియును మూఁడు
బలిసిన సిద్ధిచే ◆ పడదట్లుగానఁ
గలిసి యిన్నియు సిద్ధిఁ ◆ గట్టిన యట్టి
మాయఁదలంగించి ◆ మన నేర్చువాఁడు
నేయెడ సిద్ధుల ◆ కెల్లను రాజు
నావుడు నయ్యాది ◆ నాథుఁడు దాన
యీవేష మలవడ ◆ నిటు వినోదమునఁ
దనువెదకెడి వారి ◆ తలఁపుల సిద్ధి
యొనరింప నుర్విపై ◆ నుదయించినాఁడు
నేఁడు నా కోర్కులు ◆ నెరయఫలంచెఁ
బోఁడిమి నని యుల్ల ◆ మున సమ్మదంబు
పొనర నా ప్రభులింగ ◆ మునకు గోరక్షుఁ
డనె దుర్మదాంధుండ ◆ నై యింతదాఁక
- ↑ నాఖడ్గ
