చతుర్థాశ్వాసము
207
రమణీయమగు సిద్ధ ◆ రసకూపములను
సుమహిత [1]బహుపాద ◆ శోభితంబగుచుఁ
బొలుపొందు నీహార ◆ భూధరేంద్రంబు
నెలమి శిష్యులు దాను ◆ నెక్కి యొండొండ
నెసఁగ విచిత్రంబు ◆ లెల్లఁ గన్గొనుచు
మసలక చని మున్ను ◆ మదనాంతకునకుఁ
దెఱఁగొప్పఁ బార్వతీ ◆ దేవి తపంబు
నెరపిన తావును ◆ నీలకంధరుని
తాలిమిఁ జెరుపఁ బం ◆ తముఁబూని యేయఁ
దూలగింపుచు వచ్చి ◆ తుంట విల్కాఁడు
ఆదిదేవుని నిట ◆ లాగ్నిచే శిఖల
బూదియగాఁ గాలి ◆ పోయిన తావుఁ
బర్వతకన్యకా ◆ పరిణయోత్సవము
గీర్వాణులెల్ల వీ ◆ క్షించుచు వేడ్క
వచ్చినతావు నీ ◆ శ్వరునిచే సురలు
పచ్చనివిల్కాని ◆ ప్రాణముల్ మగుడఁ
బడసిన ఠావును ◆ బరమ సమ్మదము
గడలొత్త శిష్య వ ◆ ర్గముకుఁ జూపుచును
జనియందు లోచనో ◆ త్సవకరంబైన
ఘనగుహాభవనంబుఁ ◆ గని ప్రవేశించి
యాలోన దివ్య యో ◆ గామృత వార్ధి
నోలలాడుచును శి ◆ ష్యులుఁ దానునుండె
నని శతుర్దశ భువ ◆ నాధీశు పేర
వినుత వేదాగమ ◆ వేద్యుని పేర
భావనాతీతప్ర ◆ భావునిపేర
సేవకోత్పల షండ ◆ శీతాంశు పేర
భృంగీశతాండవ ◆ ప్రీతాత్ము పేర
గంగాతరంగ సం ◆ గతమౌళిపేర
ఘనముక్తిశాంత భి ◆ క్షా వృత్తిహృదయ
వనజ ప్రభాత ది ◆ వాకరు పేర
- ↑ బహుహృద్య.
