పుట:Navanadhacharitra.pdf/226

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

188

నవనాథచరిత్ర

చక్కికిఁ గొనిపోవఁ ◆ జనదు మీ కింత
యజ్ఞాన మేటికి ◆ నలమె మీతోడి
సుజ్ఞాన మెల్ల నె ◆ చ్చోఁ జూఱఁవోయె
నీరీతిఁ దరువాత ◆ నెఱుఁగరే జగము
వారలచే నింద ◆ వచ్చు మీకరుణ
ననఘ సుజ్ఞానుల ◆ మైతిమి మేము
మును మీకుఁ బత్నిదా ◆ మొదలికి లేదు
తనువు మీఁదియు గాదు ◆ తనయుఁడేరీతి
జనియించె చెప్పుఁడా ◆ సహజమైనట్టి
మీ శరీరముతోడ ◆ మీయాత్మగూడి
వాసికెక్కినయట్టి ◆ వనితకుఁ గన్న
తనయునిఁ గొనియాడఁ ◆ దగు నదిగాక
జననాథులై మున్ను ◆ సమసినవారి
వీక్షింపవే యని ◆ వేవేల గతుల
నక్షణ సిద్ధ దే ◆ హాంధ కారంబు
చెప్పుచో నించుక ◆ చెవియొగ్గి వినెడి
యప్పుడు నందనుఁ ◆ డా యోగివరుని
చీరపై గింకిరి ◆ చేయ గోరక్షుఁ
జేరరమ్మని పిల్చి ◆ చేతికిఁ బుత్త్రు
నిచ్చి గోరక్షక ◆ యీ రోఁత గడిగి
తెచ్చి యిమ్మనుటయుఁ ◆ దెంపునఁ దిట్ట
మఱుఁగుకుఁ గొనిపోయి ◆ మత్స్యేంద్రుఁ దెలుపఁ
దెఱుఁగొండు లేదని ◆ దిగ్గన బాలుఁ
బడవైచి కుదుకనఁ ◆ బదములు నూఁది
మెడఁద్రొక్కి మెఱుఁగారు ◆ మృత్యువు కోర
వడువున మిక్కిలి ◆ వాఁడైన చూరి
వడిఁగేలఁగొని పొట్ట ◆ వ్రక్కలు వాఱఁ
బొడిచి ప్రేవులు డుస్సి ◆ బొడ్డు మోవంగఁ
గడుపాఱగాఁ గోసి ◆ గజగజ గుండె
లదరఁ జేతులు గాళ్లు ◆ నా డొక్కలోని
కదిమి ముద్దగఁ జేసి ◆ యది మీఁదు గడిగి
చక్కన నరనాథు ◆ సన్నిధిఁ బెట్టి
స్రుక్కక పలికె న ◆ చ్చుగ బాలురోఁత