చతుర్థాశ్వాసము
173
నావీఁపు సోఁకినం ◆ తనె నొస మెడలెఁ
గారుణ్య మిగురొత్తఁ ◆ గనుఁగొని తనకు
శారీరసిద్ధి ప్ర ◆ సాదింపు మనిన
మీననాథుండు వి ◆ స్మితముఖుఁ డగుచు
నానరేశ్వరున కి ◆ ట్లని యానతిచ్చె
రాజవై నెమ్మది ◆ రాజసౌఖ్యంబు
యోజఁ గైకొనుచుండు ◆ టుడిగి యీ వెంటఁ
దగునె యోగీశ్వర ◆ త్వము నీకు ననిన
మగుడ నాతండనె ◆ మత్స్యనాథునకు
నోజగన్నుత దివ్య ◆ యోగినై మిగులఁ
దేజంబు గలిగి సు ◆ స్థిరభక్తియుక్తి
మ్రొక్కి, నీపాదాబ్జ ◆ ములఁ గొల్చుచుంటఁ
దక్కి రాజ్యములందుఁ ◆ దగులదు మనసు
అని యని మ్రొక్కుచు ◆ నందంద వేఁడు
కొనుచున్న నత్తఱి ◆ గురుఁడైన శివుఁడు
ముద మలరఁగఁ దన ◆ ముందట నిలిచి
కదియవచ్చిన యట్టి ◆ గతి పొడసూపెఁ
దనయ నీ వనితకిఁ ◆ దయ నుపదేశ
మొనరింపు వీఁడు శి ◆ ష్యుఁడు మాకు మున్ను
నని యానతిచ్చి మ ◆ హా దేవుఁ డంతఁ
జనిన నాశ్చర్యంబు ◆ సనుకొన మీన
నాథుఁ డాగోరక్ష ◆ నాథుకు మనుజ
నాథునిఁజూపి స్నా ◆ నంబు చేయించి
కొనిరమ్ము నావుడు ◆ కువలయేశ్వరునిఁ
గొనిపోయి చేరువ ◆ కొలనఁ గ్రుంకించి
మెయినిండ భసితంబు ◆ మెఱవడిఁ బూసి
...... ...... ...... ...... ..... ...... ..... ...... .....
కాయంబునకు ◆ కండమణిచేసి
...... ...... ...... ...... ..... ..... ..... .......
గుఱుతుగ నర్జున ◆ కోటరంబునను
నురగరూపంబున ◆ నుండుటఁజేసి
నాగార్జు నాఖ్యుండ ◆ నం దగు ననిన
రాగిల్లి శిష్యులు ◆ ప్రణుతించి రంత
