పుట:Navanadhacharitra.pdf/201

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

163

నివ్వటిలఁగ నోరి ◆ నీచవిచార
నిన్ను నేసఖుఁబోలె ◆ నెయ్యంబుమీఱ
మన్నింతు నెప్పుడు ◆ మది నరలేక
కపటరూపమున నీ ◆ కల్ల గావింపఁ
జపలాత్మనీ కెట్లు ◆ సమకొనె మనసు
వదలక నినుఁ బట్టి ◆ వధియింపఁ దగిన
యదనైన నా చిత్త ◆ మట్లొడంబడదు
కావున భూమిపైఁ ◆ గాననసీను
నీ విట్లు గువ్వవై ◆ నిలువు పొమ్మనినఁ
గడు భయంబున వాఁదు ◆ గజగజ మేను
వడఁక దైన్యంబున ◆ నాసవు కెఱఁగి
నా కేశ గుమతినై ◆ నాచేసినట్టి
యీ కల్ల కిదితగు ◆ నిటమీఁదనెట్లు
శాపమోక్షము నాకు ◆ సమకూరు నట్టి
యాపొందు దయమీఱ ◆ నానతీవలయు
నావుడు నిట్లను ◆ నముచిసూదనుఁడు
భూవలయమున న ◆ ద్భుతవిక్రమమున
దీపించు ఘూర్జర ◆ దేశాధిపతికి
నేపారఁబుత్రుఁడై ◆ యెల్లభోగముల
నసమానుఁడగు విరూ ◆ పాక్షభూపాలుఁ
డసమున వేఁటాడ ◆ నరుదెంచి నిన్నుఁ
దలఁద్రెవ్వనేయ నం ◆ తట శాపముక్తి
కలుగు నన్నను వాఁడు ◆ గ్రమ్మఱ ంరొక్కి
యొకమహత్త్వంబు నా ◆ యొడల లోకముకుఁ
బ్రకటంబుగా వినఁ ◆ బడకుండ నన్ను
వెదకి చంపఁగరారు ◆ విబుధేంద్ర నాకు
నది గల్గఁ గృపసేయు ◆ మని విన్నవింప
నగుఁగాక నీ గుండె ◆ లర్థిఁ దిన్నతఁడు
జగతీశుఁడగు తర ◆ సముదిన్న యతఁడు
చిరజీవియై తెవుల్ ◆ చెందక బ్రతుకు
సిరము మ్రింగినవాఁడు ◆ సిద్ధుఁ డౌననిన
బలదైత్యభేది నా ◆ పై నిట్టి మహిమ
గలుగుట జగతిఁ బ్ర ◆ కాశంబు చేయ