156
నవనాథచరిత్ర
నది పెద్దభల్లూక ◆ మను తెల్విలేక
యుది తేందుముఖి శంక ◆ నూఁది చిఱ్ఱనుచుఁ
దలఁగెదవే యొజ్జ ◆ తన మూడ్చి మీఁదఁ
గొలువ నొజ్జలతోనే ◆ గుటగుట యనుచు
బలిమిఁబైఁ బడక లోఁ ◆ బడవు నీ వనుచు
నలుపారు నెలుఁగును ◆ నట వీఁగు దోఁకఁ
బ్రీతిమై రాకొమా ◆ రితెవేణి యనుచుఁ
జేత బిగ్గరఁబట్టి ◆ చేరఁదివ్చుటయు
గొటగొట [1]గోండ్రించి ◆ కోర లొండొంటిఁ
గటగటఁ దాఁకింప ◆ గర్భంబు గలఁగి
హాతాత హామాత ◆ యనుచు మోఁచేతు
లూఁతగా వెనుకకుఁ ◆ నొఱగి వెలికిలఁ
బడి పాఱుకొని గుండె ◆ బలువిడి నడచి
పడఁగ నెలుంగని ◆ బాతళింపఁగను
నత్తఱి విప్రుపై ◆ నదరంట నుఱికి
క్రొత్త నెత్తురులొత్తఁ ◆ గ్రొవ్వాడి గోళ్లఁ
జిల్లులు వోవంగ ◆ సిరమును నురము
గుల్లలతిత్తిగాఁ ◆ గొట్టియు మెడయుఁ
జరణయుగంబు గ ◆ క్షములు నురంబుఁ
గరములు జిగిబిగి ◆ గా నొగిలించి
విడిచె నంతటితో డ ◆ విటశిఖామణికి
నడఁగెఁ దొల్లిటి విష ◆ యవ్యథ లెల్లఁ
గెరలి భల్లూక మీ ◆ క్రియఁ దన్నుఁ గఱవ
హరిహరి గోవింద ◆ యయ్యరో యనఁగ
దరియంగవచ్చి యం ◆ తయుఁ బోలఁ జూచి
మరివచ్చి వడుగులు ◆ మందసఁ గదిసి
వగచుచుఁ జేరి మీ ◆ వంటి పెద్దలకుఁ
దగిలి యీదురవస్థ ◆ దైవయోగమున
వచ్చె మానుపఁ గల ◆ వా రెవ్వ రనుచుఁ
జెచ్చరఁ గాళ్లును ◆ జేతులు వట్టి
వెలికి నొయ్యనఁ దెచ్చి ◆ వెఱవకుఁ డింక
నెలుఁగు లే దిచ్చట ◆ నేఁగె దూరమున
- ↑ నొండియ.
