తృతీయాశ్వాసము
155
విన్నాడ నందుల ◆ విధమునఁ గవయ
కున్న లతాంగి నీ ◆ కోడినవాఁడ
వృద్ధని చూచితి ◆ వేని కామంబు
బుద్ధిఁబోలింపంగ ◆ ముదుకకు ఘనము
వామాక్షి నావిట ◆ త్వము జాణతనము
నామాట నమ్మవే ◆ నాభార్య నడుగు
మభినవమన్మథుం ◆ డనుచు నెల్లపుడు
సభవారు వొగడు నా ◆ చక్కదనంబు
భామలు కోరి త ◆ ప్పక చూచిరేనిఁ
గాముని మదిలోనఁ ◆ గాసుకుఁ గొనరు
[1]అంగన యీ యింద్రి ◆ యావేగమిపుడు
పొంగుడువంగుడై ◆ పొలసిపోకుండ
రక్షించితేని వా ◆ రాణసి కరుగు
నక్షయంబగు పుణ్య ◆ మబ్బు నీ కిపుడు
చందన గంధి యీ ◆ క్షణమె మీ పితరు
లందఱు స్వర్గస్థు ◆ లయ్యెద రిపుడు
కాక నీవేఁచినఁ ◆ గామాతురమున
మాకుఁ జావకపోదు ◆ మరణ మొందినను
జలమున బ్రహ్మర ◆ క్షసుఁడనై నేను
బొలియింపకయ నిన్నుఁ ◆ బోనీను సుమ్ము
మలయజగంధి నా ◆ మాటకు మాఱు
పలుకవు నక్కిళ్లు ◆ పడియెనో చెవుడు
దొడరెనొ పెనుముద్ద ◆ దుఱిగిరో నోర
నెడయ దవ్వులమాట ◆ లేల మా కనుచు
వెలుపల ధోవతి ◆ వేసి లోపలికిఁ
దలఁదూర్చి మోకాళ్లఁ ◆ దడవుచుఁ జొచ్చి
తలుపు దగ్గఱమూయఁ ◆ దడవయ్యె విప్ర
కులుని మైజుంజురు ◆ గొన్న వెంట్రుకలు
నరపగడ్డంబును ◆ నలుపును జూచి
తెరలి యా యెలుఁగొక ◆ దిక్కున కొదిగి
వేఱె మృగం బని ◆ వెస గుఱ్ఱుమనఁగఁ
బాఱుండు మన్మథ ◆ పరవశుం డగుచు
- ↑ అంగనయిట్టియీవిషయవేదనము.
