148
నవనాథచరిత్ర
గనకతాటంకను ◆ గరివైరిమధ్య
ననుపమజఘన ◆ నావర్తనాభిఁ
గరభోరు నరుణపం ◆ కజకరయుగళఁ
దరళతారుణ్యనూ ◆ తనవిభ్రమాంగి
నంగనాతిలక న ◆ య్యబ్జాక్షిఁ గన్య
నంగజరాగ లో ◆ లాత్ముఁడై చూచి
వేవేగ మందస ◆ వెడల రప్పించి
భూవరుఁ డాపూవుఁ ◆ బోణి కిట్లనియెఁ
దనుమధ్య యే రాజ ◆ తనయ వేమిటికి
నిను మందసమున ను ◆ నిచి యిట్టు లేట
విడిచిన తెఱఁగెల్ల ◆ వినుపింపు మనుచు
నడిగిన నంత సి ◆ గ్గడరఁ గ్రొమ్మించు
...... ...... ...... ....... ....... ....... ........ .......
లరయఁ జన్నులకుఁ బ ◆ య్యదఁ జాటుదిగిచి
తలవంచి చిరునవ్వు ◆ తనుకు వెన్నెలలు
పలుచని చెక్కుల ◆ పై బిత్తరింపఁ
దనపదాంగుళమున ◆ ధరణి వ్రాయుచును
మనుజేశుతోడను ◆ మదచకోరాక్షి
తనతెఱంగంతయుఁ ◆ దప్పక చెప్ప
విని విస్మయం బంది ◆ విప్రు నిందించి
ధరణీశ్వరుండు గాం ◆ ధర్వవివాహ
మరయంగ శాస్త్రోక్త ◆ మగు నని యపుడు
నృపతి యాకన్యఁ బా ◆ ణిగ్రహణంబు
విప్ర సమ్ముఖమున ◆ వెలయఁ గావించి
మనమార మొదల స ◆ మ్మందస నున్న
ఘనమైన వస్తువుల్ ◆ గైకొని యందుఁ
బూని తా నంతకు ◆ మున్నువేఁటాడి
బోనునఁదెచ్చిన ◆ బొల్లియెలుంగుఁ
జొరఁబెట్టి తలుపు ల ◆ చ్చుగఁ బదిలించి
తిరముగాఁ దొల్లిటి ◆ తెప్పపై నునిచి
యేటఁ బోవిడిచి యా ◆ యింతిఁ దోడ్కొనుచు
ఘోటక భటదంతి ◆ కోటులతోడఁ
దనపురి కేగినఁ ◆ దదనంతరంబు
