తృతీయాశ్వాసము
125
గర మొప్పఁ బసిఁడియుఁ ◆ గాదయ్యె, నన్నఁ
బరుసవేదియుఁ జూపు ◆ పద మని యచటి
కరిగి పై నున్న రా ◆ ళ్లటు పాయఁ ద్రోచి
తరుణార్కమండల ◆ ధగధగద్యుతులఁ
బొలుపొందు ఘనశీలా ◆ ముఖము వీక్షించి
చెలఁగి పద్మాసనా ◆ సీనుఁడై శివునిఁ
దలఁచి మ్రొక్కుచుఁ గర ◆ తలము లొగ్గుటయు
వెలుఁగుచు నందుండి ◆ వెడలి దోసిటికి
నరుగు దెంచిన భక్తి ◆ నౌదలఁజేర్చి
పరుసవే దిది దీనిఁ ◆ బదిలింపు మనుచు
గురుభక్తిరతుఁడైన ◆ గోరక్షు కిచ్చె
....... ...... ...... ...... ...... ....... ....... ........ .......
మఱియుఁ బుళిందుఁ డా ◆ మత్స్యేంద్రుతోడఁ
దెఱుఁగొప్ప నిట్లనె ◆ దేవ యింకొక్క
చిత్రంబు గంటి నీ ◆ క్షితిధరప్రాంత
ధాత్రీధరంబున ..... ...... ...... ...... వజ్ర
కాంతిఁ జెన్నొందు శృం ◆ గము గల దచటి
కింతింత నుండి తా ◆ రేమి తలఁచిన
నప్పదాథన్‌ములెల్ల ◆ నచ్చెరువార
నప్పుడు వచ్చు రా ◆ వనుభవంబునకు
నావుడు నచటు చిం ◆ తామణిస్థాన
మావరమణి చేతి ◆ కబ్బినఁ గాని
సిద్ధింప వెందుఁ బ్ర ◆ సిద్ధంబులైన
సిద్ధు లటంచు నా ◆ సిద్ధముఖ్యుండు
నెఱుకు చూపిన త్రోన ◆ నేగి దీధితుల
గిఱిగొన మెఱసి యా ◆ గిరి నెక్కి వాఁడు
గుఱుతు చూపిన భక్తిఁ ◆ గూర్చుండి యపుడు
కఱకంఠునకు మ్రొక్కి ◆ కరము లొగ్గుటయుఁ
దను బ్రస్తుతింపుటఁ ◆ దలఁపురత్నంబు
ఘనపథంబున మించు ◆ గములు రాణింప
హస్తపుటంబున ◆ నరుదుగా నిల్వ
మస్తకంబునఁజేర్చి ◆ మన్ననచేసి
రమని పిలిచి గో ◆ రక్షుచేతికిని
