పుట:Navanadhacharitra.pdf/131

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

93

వినువారి కేడ్పురా ◆ విలపింపఁ దొడఁగె
నేమని పుత్త్రక ◆ యేడ్తురా పాప
మే మని తలపోతు ◆ నెక్కడఁ బోయి
తే మని ననుఁదూఱి ◆ తెం దున్నవాఁడ
వే మాడ్కి నిటువత్తు ◆ వెన్నఁడు చూతు
నామహాదేవుని ◆ నమృతాంశుధరుని
రామావిలాసాభి ◆ రామవామాంగు
సేవించి శ్రీ విల ◆ సిల్లఁ గన్నట్టి
దేవతాసము నిన్నుఁ ◆ దెలివి పోకాడి
నిందించి మతిమంతు ◆ నీతిమార్గంబు
పొందునఁ బోక దుర్ ◆ బుద్ధిని నట్టి
కొఱగామి చేసి లో ◆ కులు నవ్వనై నఁ
గొఱవి గడ్పున నుంచు ◆ కొనఁగఁ బాలైతిఁ
దప్పును నొప్పును ◆ దరువాతఁ దెలిసి
చెప్పుద మనియొక్క ◆ చెఱ నుంచనైతిఁ
బట్టి కట్టింపక ◆ పారిపో బెదరు
పుట్టించుగతిఁ దల ◆ పోయలేనైతిఁ
బాదు చాలక వేగ ◆ పడి పనిఁ దీర్పు
నా దురాత్ముని జెందు ◆ నాపద లన్న
నీతివాక్యము మది ◆ నిలుపలే నైతి
నాతాల్మి తెగటాఱె ◆ నా తెల్వియణఁగె
నిందును నందు న ◆ నేక సౌఖ్యములు
పొందించుసుతు లెందుఁ ◆ బుట్టరుగాక
జగమున నిమిషార్థ ◆ సౌఖ్యంబు లొసఁగు
మగువ లెందుఁ గలరు ◆ మదిఁ దలపోయ
నని విచారింప లే ◆ నైతి నా కింకఁ
జనునె ముందటఁ గూడు ◆ చవి యని కుడువ
నీరజహిత తేజ ◆ నీవు లేనట్టి
యీ రాజ్య మేటికి ◆ నీతను వేల
విడుతుఁ బ్రాణము లని ◆ వేగైనగుండు
మెడఁ గట్టుకొనీలోఁతు ◆ మీఱిన నదికి
మకరభోజనముగా ◆ మనుజేశుఁ డరుగ
నకలంకగతిఁ బల్కె ◆ నాకాశవాణి