పుట:Navanadhacharitra.pdf/116

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

78

నవనాథచరిత్ర

నటు గొంతకాలంబు ◆ నరిగినపిదపఁ
గుటిలవిచారి ద ◆ క్షుఁడు జయంతుండు
కువలయేశ్వరుకూర్మిఁ ◆ గొనసాగఁ గూర్చు
భువనసుందరియను ◆ భోగిని వరవుఁ
గాకినియనుదానిఁ ◆ గడుబ్రియం బొదవ
నేకాంతమునఁ దన ◆ యెడకు రప్పించి
మాడలు బహువిధ ◆ మణి భూషణములు
వీడంచు వన్నెల ◆ వెలయుపుట్టములు
నుల్లమారఁగఁ గట్ట ◆ నునిచియాయింతి
పల్లవకోమల ◆ పాణిపద్మములు
తనహస్తమునఁ బట్టి ◆ దగ్గఱఁ దిగిచి
విను మని పలికె నో ◆ విమలేందువదన
పతి నన్ను నెప్పుడుఁ ◆ బలుచగాఁ జూచు
మతిమంతుఁడనుచు సు ◆ మంతు మన్నించు
దాన వాఁ డెంతయు ◆ దర్పించి కన్ను
గానకయున్నాడు ◆ గావున నతనిఁ
జెఱుచు నుపాయంబుఁ ◆ జింతించి నీకు
నెఱిగింపఁ బిలిచితి ◆ నేరీతి నైన
నుడుగక కనుపెట్టి ◆ యుండి యేమరిన
యెడ సుమంతుని చెప్పు ◆ లెసఁగ లాగించి
కొనిపోయి పరులు గ ◆ న్గొనకుండ మొఱఁగి
తనరారు భువనసుం ◆ దరి పాన్పు క్రిందఁ
గలఁగక యునిచి నా ◆ కంటిలో నెరను
తొలఁగించి నీవు నా ◆ తుందుడు కార్పు
మని వేఁడుకొనుటయు ◆ నటుచేయఁ బూని
తన కెడరైన న ◆ త్తఱి నొక్కనాఁడు
వంచన మీఱ భూ ◆ వల్లభుదేవి
మంచంబు క్రింద సు ◆ మంతుపాదుకలు
నించి యున్నంత వ ◆ న్నెలు పచరించి
యంచితలీల న ◆ య్యబ్జాక్షికడకు
వచ్చి పాంచాలుని ◆ వడువున నపుడు
పచ్చవిల్తునికేళి ◆ బ్రమద మొనర్చి
యొయ్యన తమ్ములం◆ బుమియ మస్తకము