76
నవనాథచరిత్ర
వడిమూర్ఛ మునిఁగిన ◆ పాపనిం జూచి
యడరుచు తలవరు ◆ లాచావుచేటు
కని పోద మనుచు న ◆ క్కడఁ జేరువందు
మునుమైన పొదలలో ◆ మునిఁ గుండి రంత
నొదవిన మూఛన్‌దా ◆ నొయ్యనఁదెలిసి
వెదకి నల్దెసలును ◆ వీక్షించి యచట
నెవ్వరిఁబొడగాన ◆ కిచ్చలో భీతి
నివ్వటిల్లంగ నా ◆ నృపకుమారుండు
భోరునఁ గన్నులఁ ◆ బొడమిన బాష్ప
ధారలు వదనప ◆ ద్మంబుపైఁ జాఱఁ
దొరఁగునెత్తుటఁ దొప్పఁ ◆ దోఁగిసన్నంపు
విరిసిన నెఱివేణి ◆ వీపుపై నంట
నుదుట దట్టంబుగా ◆ నూల్కొన్న చెమటఁ
జెదరి కుంతలములు ◆ చీకాకుపడఁగ
నా తీవ్రవేదన ◆ నసువు లూఁటాడ
హాతాత హామాత ◆ యనుచు నందంద
భూతలంబునఁ బడి ◆ పొరలుఁ బల్మారు
వాత లాలలు గ్రమ్మ ◆ వాపోవు మిగుల
నాతురంబున బొందు ◆ నవయవంబులను
....... ....... ....... ...... ....... ......... ...... ......
బడిబడి పంక్తులై ◆ పాఱు చీమలను
దుడువఁగోసిన గండ్లఁ ◆ దోఁగి జుమ్మనుచు
నేఁపికాట్లాడిన ◆ యీఁగలఁ బోవఁ
జోఁపఁ జేతులులేక ◆ సుఱ్ఱున స్రుక్కి
పొరిఁబొరి రక్తంబు ◆ పొలుసుకంపునకు
నరుదెంచు మృగముల ◆ నలిగి యదల్పఁ
ద్రాణయు లేకుండి ◆ తలవరులార !
ప్రాణంబు లుండ వీ ◆ పాటి మీరైన
నేతెంచి తలద్రెంపుఁ ◆ డే నొప్పి కోర్వ
భూతసంఘములార! ◆ పొరిపుచ్చుఁ డింక
నీనొప్పి కే నోర్వ ◆ నెడపక వచ్చి
పూని చంపరె మృగ ◆ పుంజంబులార !
చాలనే దుఖంబు ◆ సైరింపఁ జాలఁ
గాలువరే తన్నుఁ ◆ గార్చిచ్చులార !
