౪ ( 4 )
నామీద ప్రేమ లేదా?
నాలుగున్నరగంటల కులికిపడి నారాయణరావు లేచిచూడ శారద తలుపుదగ్గరనే తివాసీపై పరుండి నిద్రపోవుచున్నది. ఆమె కన్నులచుట్టు నీరు ప్రవహించి యెండియున్నది. పూవులప్రోవు వెదజల్లినట్లు, చెదరిన పైట, చీర, జడతో జడలోని పూవులతో, విడి విడి రాలిన గులాబి రేకులతో ఆ సుందరీమణి తన యిల్లా లటుల పరుండవలసిన గతియేమి? ఆమెకు దనయెడల ఎంతటి అసహ్యతయో? తా నొక రాక్షసునివలె నామెకు కన్పట్టినాడు కాబోలు. పాప మా బాలికను వృథగా తనకు గట్టిపెట్టిరిగదా.
ఇంతకు దన్నాబాల ప్రేమింపకపోవుటకు దనయెడల నేమిలోపము కనిపెట్టినదో? ప్రేమవిషయమున లోపములు, తాపములు గణనకు వచ్చునా? నిజమునకు మన భావనయే కాని ప్రేమయను వస్తువున్నదా! అటులనుటకు వీలులేదు. తా నీ బాలికను జూచినప్పటినుండియు బ్రేమించుచున్నానని యను కొనుటలేదా? అనుకొనుటయేకాదు నిజముగా ప్రేమించుచున్నాడుకదా! ఆమెకొఱకు పరితపించుచున్నాడు. ఆమెకు దన హృదయమున బట్టము గట్టినాడు.
ఈ బాలికకు దానన్న ప్రేమ లేమియే నిజమయినచో దానేమి చేయవలెను? ప్రేమలేని బాలికతో గాపుర మెట్లు? తమ కుటుంబములో స్త్రీ పురుషులకు బ్రేమోదయమైనపిమ్మట వివాహములు జరుగుచున్నవా? వివాహములై కార్యములైనవెనుక, నూటికి తొంబది దంపతులు సంతోషమున గాపురములు సేయుచున్నారే! వారు ప్రేమించుకొనుట యెరుగుదురా? యువకునకు యువతి గావలెను. యువతికి యువకుడు గావలెను. మన వివాహములలో మీ రిరువురు నొకరి నొకరు కోరుట కలవాటుపడండి. ఒకరికొకరు స్నేహితులుకండి యని మనకు నేర్పినారు. ప్రేమకూడ కుదిరినచో వారి దాంపత్యప్రవాహము గంగా నదియే. లేనిచో స్నేహితులుగానైనా సంసారయాత్ర సాగించుకొందురు.
కాని యీ బాలిక తన్ను గోరుటలేదా! ఇంక నెప్పుడు తన్ను గోరదా!
మరల తుదిప్రయత్నము చేయవలెనని యాత డూహించుకొని పరమ కరుణామూర్తియై భార్యకడకేగి నిదురబోవు నా బాలికను, వాయువు సౌరభము నెత్తికొనిపోవురీత గొనిపోయి మంచముపై బరుండబెట్టి తనివితీర ముద్దుగొనెను. శారదకు చటుక్కున మెలకువవచ్చి లేచి ‘అమ్మయ్యో’ యని దిగ బోయినది.
‘ఎవరైనా వింటే నవ్విపోతారు. మంచముపై పండుకున్నట్లయినా కన్పించడం మంచిది. తెల్లవారవచ్చింది. లేచి వెళ్ళిపోవచ్చులే... ఆఖరిసారి అడుగు
