నాయకురాలు
81
బ్రహ్మ : పడిపోయినా వదలదు చూడు. పూరికోళ్లలో మెరుగయిందే, బెరసకు ఆగ లేకపోయిందిగాని.
నాయ : బెరసలు మాదగ్గర లేవు. వింజాబెరసను వదిలి చూస్తాం.
బా. చం : ఇది తొలిముద్దకే పోతుంది. వియ్యమయినా కయ్యమయినా సరిదీట్లతో చెయ్యాలె.
నల. రా : వింజాబెరస అంత తీసివేసిందేనా ?
బా. చం : ఎంతోనా ? చూడండి. అది మొగిసి ముందుకు రాందే?
నల. రా : రాకేమి ? కమరబడ్డది.
బా, చం: అదుగో ! ఒక్కతన్ను కే తెల్లయీకె వేసింది. అరరే! పరుగెత్తిపోతున్నది.
[ బ్రహ్మనాయుడుపక్షమువారు నవ్వుతారు ]
మ. దే. రా: నాగమ్మగారూ ! కోసకోళ్లనుగూడా పందేలకు పెట్టిస్తున్నారేమి ? మీవైపున దీటయిన పుంజులు లేకపోతే చెప్పండి ; మేము పెట్టలను వదలుతాము.
నాయ : పుంజులు వోడిపోయి పెట్టలే గెలుస్తవేమో, ఎవరు చూచారు? నరసింగరాజుగారూ, ఈసారి నెవలిని వదలండి.
బ్రహ్మ : ఇది చూపులకు బాగానే వున్నది. వరియెన్ను లాగ తో కానూ అదినీ.
నాయ: దీనితో మీ బెరస ఫయిసల్.
బా. చం: నెవలి బెరసను కొట్టటానికి యిదే మొదలు. మీకంత బరవాసావుంటే ఎంతపందెం వొడ్డుతారో చెప్పండి.
