రెండు పాదాల నిండు కవిత్వం
తెలుగు సాహిత్య పరిణామక్రమంలో అనేక ప్రక్రియలు వెలుగు చూస్తుంటాయి. అన్నీ ఆహ్వానించదగినవే. భావాన్ని ఇతరు లతో పంచుకుని రసాస్వాదన చేయడం ప్రధానం. సమస్త బంధనాన్ని తెంచుకుని స్వేచ్ఛగా పదాల్ని కూర్చడం అందర్నీ ఆకర్షిస్తుంది. అంతే కాకుండ కఠిన పదాలు, దీర్గ…సమాసాలు ఉండవు. సూటిగా మనసుకు హత్తుకునేలాచెప్ప డమే నియమం. అంతే. కవితా నిర్మాణాన్ని ఆకళింపు చేసు కుంటే చాలు ఒక అభిరుచి సొంతమవుతుంది. మణిమాలికల పట్ల అనేకమంది యువకవులకు మక్కువ కలిగింది అందుకే, ఇక్కడ యువకవులు అంటే వయసుకు సంబంధించి కాదు. కొత్తగా కవితారంగంలోకి ప్రవేశించేవారని అర్థం చేసుకోవాలి. ప్రతి వ్యక్తికీ తనకే సొంతమైన అనుభవాలుంటాయి. ఉద్వేగాలుంటాయి. ఆనందాను భూతులుంటాయి. ఎవరికి చెప్పుకోవాలి? ఎలా వ్యక్తపరచుకోవాలి? చాలినంత సమయం, వెసులుబాటు ఉండదు. మొలకలెత్తే భావాల్ని అక్షరబద్ధం చేసే ఓపిక ఉండదు. నిత్య దైనందిన వ్యాపకాల్లో కూరుకుపోయి తనలోని సృజనను చంపేసుకోవాలి తప్ప మార్గం లేదు. సరైన వేదిక లభించకపోవడమే కారణం. అట్లాంటి వారికి దొరికితే భావాలు కవిత్వమై అవిచ్చన్నంగా ఊపిరిపోసుకుంటాయనడానికి ఇదిగో ఈ మణిమాలికలే గొప్ప ఉదాహరణ.
ఏకరీతి అభిరుచులు గల వ్యక్తులే. కాకపోతే ముఖపరిచయాలుండవు. భిన్న ప్రాంతాల్లో భిన్న భాషా సమూహాల్లో సరిహద్దుల్లేని ప్రపంచంలో బిజీగా ఉంటారు. అంతర్జాలం (ఇంటర్నెట్) అనే ఒక ఉపకరణం. అందర్నీ ఒకచోట రచ్చబండ మీద కూర్చుని ముచ్చట్లాడుకునే అవకాశం కల్పించింది. అనుసంధానమంతా దాని ద్వారానే. ఎన్నో ఆలోచనలు, ఊహలు, అనుభూతి స్పందనలు అద్భుతంగా భావప్రసార మవుతున్నాయి. వీరందర్నీ ఒక సమూహంలోకి కూడగట్టడం పెద్దపనే. ఆ పనిని విజయంతంగా చేసి ఒక ప్రక్రియకు రూపశిల్పి అయినవారు ప్రసాద్‌ అట్లూరి. సుమారు మూడవేలమంది సభ్యుల్ని ఒక చోట చేర్చడం అంటే అందులో ఎంతటి ఆకర్షణశక్తి మిళితమైందో అర్థం చేసు కోవాలి. ప్రసాద్‌ వృత్తి రీత్యా భవన నిర్మాణ కర్త ప్రవృత్తి రీత్యా సేద తీరేది కవిత్వంలో ఆయన లోని సహృదయత, స్నేహపాత్రత ఫేసుబుక్ సాక్షిగా వీరందరూ కవులుగా ప్రత్యక్షమై మనముందు ఇలా నిలబడ్డానికి కారణమైంది.
ఇప్పటికే తెలుగు సాహితీ లోకంలో హైకూలు, నానీలు, రెక్కలు వంటి లఘు ప్రక్రియలు ప్రవేశించి కవిత్వాన్ని సుసంపన్నం చేసాయి. ప్రకృతి ప్రధానంగా హైకూలు, తాత్విక వివేచన తో రెక్కలు అర్థసమన్వయంతో నానీలు ఘనతకెక్కాయి. ఆయా ప్రక్రియల్లో వందలాది కవితాసంపుటులు వెలువడ్డాయి. పెనౖ పేర్కొన్న ప్రక్రియ లకు మణిమాలికలకు
