పుట:Kumbharaana020881mbp.pdf/24

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

22 కవికోకిల గ్రంథావళి [స్థలము మూడు

                      కడచినది కడచిపోయె దు:ఖమ్మొ సుఖమొ,
                      కడచు చున్నదె పెదవుల నిడినపాత్ర;
                      దానికన్న ననిశ్చితార్థంబు మేలె?
                      రేపు రేపను మాటకు రూపులేదు

[బ్రతిమాలుకొనునట్లు] నీవీ సన్న్యాసిని వేషమును తగులవెట్టి మున్నటి మీరావు కమ్ము.

మీరా : ఆమీరా నిఁక చూడలేరు; పునర్జన్మము వచ్చినది. నాథా, వేషములో నేమున్నది ?

రాణా : [కోపముతో] నీహృదయములో నేమున్నదో ఆవల్లకాడే వేసమునందు ప్రతిఫలించుచున్నది. ఎంతయోర్చుకొనఁ బోయినను నీయీతత్త్వోన్మాదము నాకు విసుఁగుపుట్టించి కోపము రేఁపుచున్నది. నీవు నీమతమునైనను లేదా నేను నిన్నైనను వదలుకొనవలయును. అందు నీ కేది సమ్మతము ?

మీరా : నాకు రెండును సమ్మతములుకావు. నేను మిమ్ములను ద్వేషించుట లేదు.

రాణా : ప్రేమించుటయునులేదు. అటులైన భావసామరస్యము లేని మనకు సంసారమెట్లు నిరంతరాయముగ కొనసాగును ?

మీరా : ఆసామరస్యము, ఆసంధిస్థానము మీయందును నాయందును అందఱియందును కలదు. మనమందఱము నొక్క మాత్రమున గ్రుచ్చఁబడిన ముత్యములము; ఒక్క భిత్తిపై చిత్రింపఁబడిన బొమ్మలము; ఒక్క సముద్రమున రేఁగు తరంగములము. ఈబాహ్యవివిధత్వమునందు అంతర్భూతమైన ఏకత్వము కలదు.

రాణా : ఓసి వెఱ్ఱిదానా, నీరోగమునకు మందులేదా ?