16 కవికోకిల గ్రంథావళి [స్థలము మూడు
నవ్వులాటలు సరసాలు నాఁడె ముగిసె;
నీ సమేలమేనియు స్మరయణీమయ్యె;
అనుదినంబును నెడఁబాటె యధికమయ్యె,
నిఁక సతీపతి సంబంధమేమి యౌనొ!
మీరా : సుశీలా, చూచితివా నాధుఁడెంత తప్పదలఁచుచున్నాఁడొ? వేషముపైని యభిమానమును నాపైని ప్రేమయని పొరపడినాఁడు.
సుశీల : [మీరాతట్టు తిరిగి] అంతేగదమ్మా మఱి. [రాజుతట్టుతిరిగి] అట్లుగాదు లేవమ్మా [స్వగతము] ఎటుచెప్పినా చావె.
రాణా : మీరా, నీకిపు డటులనే తోఁచును లెమ్ము. హృదయముతోడ నంతయు మాఱును. - చేటికా, నీవిఁక వెడలిపొమ్ము.
సుశీల : [వారికి కనఁబడకుండ మూతి త్రిప్పుకొనుచు నిష్క్రమించును.]
రాణా : [మీరాబాయి భుజముపట్టుకొని] నీవేల యీ పిచ్చి వేషము వేసికొని నా కన్నులను దూషించుచున్నావు ? నా సంతోషము భగ్నము చేయుటకు నీవు కంకణము కట్టుకొంటివా ?
మీరా : నాథా, యెవరెవరి వేషములు వారివారి చిత్తసంస్కార స్వభావాదుల కనురూపముగ నుండును. నాకీ వేసముపై ప్రీతిగలదు.
రాణా : నాప్రీతియు తలఁపవలదా ?
మీరా : నాస్వభావమునకు విరుద్ధముగ నేనెట్లు నడచుకొనఁ గలను ? ఆ కపటనాటకుమువలన మీకెట్టి ప్రీతిగలుగును ?
రాణా : అన్యోన్య భావానుసరణము కపటనాటకముగాదు. అదియె గార్హస్థ్య జీవితమునకు పునాది.
మీరా : నేను ధర్మబాహ్యనని మీ యుద్దేశమా ?
రాణా : నీమతావేశము, అలౌకిక విషయచింతనము, నిరభిమానము,
