Jump to content

పుట:Kulashekhara-mahiipaala-charitramu.pdf/36

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

ఇచ్చిన వెంబడిఁ గూఁతురి
నచ్చువడం గాపుపెట్టె నది యెఱుఁగక పెం
జిచ్చుగతి డప్పి జఠరము
ద్రచ్చఁగ నొకగ్రుక్కెడన్నిఁ ద్రావితి నడుమన్.

118


చ.

అదిగని యావెలంది తమయన్నకు నంతయుఁ జెప్ప నుగ్రుఁడై
యిది కుటిలాత్మురా లకట! యెంగిలిపాలిడెనంచు నెమ్మదిన్
బొదలిన రోషవేగమున బోరునఁదిట్టుచు నన్నుడాసి యీ
యదనున వెళ్లఁద్రోతునని యద్దమరేయి నతిప్రచండతన్.

119


క.

చేతులు మాటిడికొనుచు భ
యాతురత వడఁకు నన్ను నడిచి గృహబహి
ర్భూతంగాఁ జేసిన మతి
కాతరనై తల్లడిల్లగా నవ్వేళన్.

120


క.

వెడలినయుడిగఁపుబోటులు
వడిఁజని చెప్పంగఁ గన్నవారెఱిఁగి భయం
పడి పనుప నగ్రజుఁడు నా
కడకుం జనుదెంచె దైవగతి నారాత్రిన్.

121


తే.

ఎలుగు విని వచ్చి యంతయు నెఱుకవఱుప
నిచ్చ వగచుచు నేను దమయిల్లు సేర్చె
తల్లిదండ్రులు మదిలోన దయఘటిల్లి
చీరగూడు నొసంగి పోషించిరయ్య!

122


వ.

అంతం గొంతకాలంబు సనునంతం గృతాంతభటు లరుగుదెంచి నన్నుం
గొనిచని ధర్మరాజు ముందటం బెట్టినం జూచి.

123


ఉ.

అక్కట భర్త త్రావఁగఁ బయఃపరిపూరితపాత్ర గొంచుఁ దాఁ
దెక్కలికత్తెవోలె నతిదీనగతిం జనుచుండి త్రోవలో
గ్రుక్కెడు ద్రావి యెంగిలిడు గుత్సితయౌటఁ దృణాశనంబు చే
నొక్కట ధాత్రిపై హరిణయోని జనించి చరించు గావుతన్.

124