పుట:Kulashekhara-mahiipaala-charitramu.pdf/32

తే.⁠

మామ కోపించునో! యంచు మగనిమనసు కందునో! యంచు మఱఁదులు కాఱు లఱతు రనుచు భయమగ్గలింప నే ననుసరింతు మండలేశ్వర! యత్తింట నుండునపుడు.

⁠ 97

సీ.⁠

పని సాల గలిగియున్నను బొరుగిండ్లకు                నడువ నెన్నండును నరవరేణ్య! పలుకరించిననైనఁ బరపూరుషుల వంక                తేఱిచూడను ధరిత్రీలలామ! తిట్టిననైన నర్ధి గురువ్రజంబుల                నట్టిట్టు వలుక మహానుభావ! నడురేయినైన మానక యత్త చెప్పిన                కృత్యముల్ మఱువ నక్షీణవిభవ!

⁠

తే.⁠

యిట్లు నిరతంబు భయభక్తు లెసఁగ నేఁ జ రింపుచుండంగ మత్పూర్వకృతము దక్క కారణము లేకయును జండిక యనఁ బరగు నత్త చిత్తమ్మునకుఁ గసరెత్తె నయ్య!

⁠ 98

వ.⁠

ఇట్లు దినదినప్రవర్ధమానరోషాయతచిత్తయగు నత్త నాయెడం బెరిగిన చలమ్ముడింపక -

⁠ 99

సీ.⁠

ప్రాణపదమ్ముగాఁ బాకమ్ముసేయ ము                ప్పోకలకూడంచు ముట్టియాడు గృహకృత్యముల నెచరింప డగ్గఱి యింత                వడకంచు నడునెత్తి యడచిపోవు పని చెప్పిపనిచి చయ్యన మగవారితో                నింట నిల్వదటంచు వెచ్చరించు ముందటఁ జనఁగఁ బిఱుందఁ దా వచ్చుచు                మోము నిట్టటుద్రిప్పి మూతి విఱుచు

⁠