నారయకుండమున్ను జనులాడెడుమాటలఁ గొంతనమ్మి మే
ధారుచిమీఱు నట్టికవితల్గని సంతసమంది యింక ని
ర్దారణఁజేయలేక తమధారణశక్తినిఁగూడఁ జూడఁగాఁ
గోరుచునుండఁ గాళ్ళకుఁదగుల్కొనుతీవియవోలె మీరలీ
యూరనె సంతసంబడర నోరిమిఁజేయువధానమిప్డు దు
ర్వారముగాఁగఁగాంచితిని బాలసరస్వతులన్నమీ కెగా
కేరికిఁజెల్లు నీభవదహీన కవిత్వ మదింతెగాక వా
గ్ధార తలంగనీక బెడిదంబగుశబ్దము దొర్లనీక నీ
తీరునఁజెప్ప నేరికగు తీవ్రతరంబుగ గంగ యార్భటిన్
ధారుణిపైకి వచ్చెడివిధంబును దోఁప శిరంబుపై బుధా
ధారుఁడు శంభుఁడేక్రియ సుధాకిరణుం దగఁదాల్చె సద్యశో
భారము మీరలట్టులె సభ ల్దనియంగ ధరించియుంటిరీ
నేరుపుఁజూడఁ బూర్వకవినేతలనాకుఁ దలంపనయ్యెనో
భారవులార! మీకవనఫక్కియు నాకుముదంబుఁగూర్పనా
నేరిచినట్లుపల్కితిని నిక్కము మీరిఁకఁ గీర్తిఁగాంచఁగా
భారతవంశవర్ధనుఁడు పాండవమిత్రుఁడు కృష్ణుఁడేలుతన్
(ఇట్లుపద్యములఁజదివిన కవి తనపద్యములువ్రాసిన కాగితముమీద పేరువ్రాయలేదు)
బ్రహ్మశ్రీ పుట్టంరాజు వరదయ్యగారు, కాలేజీ విద్యార్థి^
శ్రీరామామణి యెల్లకాలమును మీ శృంగార గేహంబునన్
గారుణ్యంబునఁ బెంపుఁ గాంచుత, లసద్గాంభీర్యధైర్యంబులన్
బేరున్ దెచ్చుచు వన్నె పెట్టఁగ భవద్విద్యాధికత్వంబుచేఁ
జేరన్ రారిఁకధూర్తశత్రులు కవీట్సింహాంక విభ్రాజితా.
అచ్చెరువౌట మీసుకవితార్భటిఁ జూడఁగమోదమందివి
ద్వచ్చయమెల్లముక్కుపయిఁ దప్పకనుంచిన వ్రేలుఁదీయ కే
