కోనంగి: మీకు వివాహం చేసుకోవాలని బుద్ధి పుట్టలేదా? మీకు మన మేనేజరంటే గాఢమైన ప్రేమా?
సారా: ప్రేమా గీమో నాకు ఏమీ తెలియదని చెప్పానుగా? మావర్గంలో స్త్రీ పురుష సంబంధాలలో కొంచెం కట్టుబాట్ల మరలు వొదులుగానే ఉంటాయి.
కోనంగి: ఒక్కొక్కప్పుడు ఊడిపోతూనే ఉంటాయి ఆ మరలు.
సారా: మా జాతికి వెనకటి చరిత్ర అంత గర్వించతగిందికాదు. ముందు చరిత్రనన్నా బాగుచేసుకుందామన్న వేడీ కలగడంలేదు.
కోనంగి: జాతికి వేడి మాటేమోగాని మీ జాతి ఆడవాళ్ళు దగ్గర కొచ్చిన మొగవానికి మాత్రం నూట ముప్పై మూడు డిగ్రీల వేడి పుట్టిస్తారు.
సారా: నీ మాటకేంగాని మొన్నరాత్రి నువ్వు వెళ్ళీ వెళ్ళడంతోనే మేనేజరు స్టూవర్టు తుపానులా వచ్చిపడ్డాడు. నేను మండిపోయాను. ఇద్దరం అతి ఘోరమైన మాటలనుకున్నాం.
కోనంగి: ఆ ఖారం ఇంతపారేస్తే మా ఆవకాయన్నా పెట్టుకుందును.
సారా: మీ తెలుగువాళ్ళ ఆవకాయను గురించి వినడమేకాని ఎప్పుడూ రుచి చూడలేదు.
కోనంగి: ఇంతకీ నీకూ మీ మేనేజరుగారికీ విడాకులై నట్లా కానట్లా?
సారా: నేనే విడాకులిచ్చాను. చెప్పాను అతనితో జరిగినదంతానూ.
కోనంగి: నేను మేనేజరుగారికి ప్రతినాయకుణ్ణి అయ్యానన్న మాట!
సారా: నా మాటలన్నీ విని మాటాడకుండా వెళ్ళిపోయాడు. నిన్న కోనంగిరావుని మళ్ళీ కంపెనీలోకి తీసికోకపోతే నేనున్నూ మానివేస్తాననీ, నాకూ అతనికీ అంతటితో చెల్లనీ, అనుమానరహితమైన మాటలతో చెప్పేశాను. స్టూవర్టు చాలా కించపడి నన్ను అతిదీనంగా క్షమాపణ వేడుకున్నాడు. రేపు నిన్ను అతడు క్షమార్పణడిగి తన కంపెనీలో ఉండమని కోరుతానని చెప్పాడు.
4
అనంతలక్ష్మి ఉత్తరం రాసింది కోనంగికి. ఆ ఉత్తరం కోనంగికి 'హెూటల్ గుజరాత్'కి పూర్తిగా బయలుదేరి వెళ్ళేముందు సాయంకాలం టపాలో అందింది.
'గాంధర్వ కూటం',
235 లజ్ చర్చి రోడ్డు, మైలాపురం,
25, నవంబరు 1939
.
“కోనంగిరావుగారూ,
మళ్ళీ మీరు కనబడలేదు. మా ఇంటికి ఒక్కసారి వచ్చారుకారు. మీరు నాకు తెలుగు చెప్పండని కోరి ఉంటిని. మీరు తప్పక వస్తారనీ, నాకు తెలుగు పాఠాలు బోధిస్తారనీ ఉప్పొంగిపోతూ, నా తెలుగుపాఠం పుస్తకాలు ముట్టుకోనన్నాలేదు. నాకు అర్ధ సంవత్సరపు పరీక్షలు వస్తున్నాయి. తెలుగులో మా కాలేజీలోకెల్లా మొదటగా కృతార్థురాల నవ్వాలని ఆశ. మా అమ్మగారు మీకు నెలకు యాభై రూపాయలు ఇస్తామన్నారు.
ఆదీ కాకుండా, మీరు నా పాట ఎప్పుడూ వినలేదు. నేనూ రెండు మూడు పెద్ద కచ్చేరీలు చేశాను. కచ్చేరీకి అయిదువందల చొప్పున పుచ్చుకొని, ఆ డబ్బు బాలికల కళాశాలలకు ఇచ్చాను.
