కోనంగి తాను దుస్తులు మార్చుకుందామనుకున్నాడు. అతనికి ఉన్నదే ఒక కోటు. అదయినా అతని స్నేహితుడు ఎరువు ఇచ్చిన కోటు. షర్టు రెడీమేడ్ షాపులో కొన్నది. లాగు అతనికున్న రెండులాగులలో ఒకటి. ఇంకా ఎల్లా మారుస్తాడు? బ్రిటిషు గవర్నమెంటు ఉద్దేశంఅన్నా మార వచ్చును కాని అతడు దుస్తులు ఎలా మార్చుకోగలడు? చర్చిల్ భారతీయులకు చెప్పినట్లు కోనంగి, కోనంగికి “ఓయి శ్రీయుత కోనంగిరావుగారూ! మిమ్ము అయితే కాబోయే పెళ్ళికూతురుగారు దుస్తులు మార్చుకోవయ్యా అంది. మీరు దుస్తులు మారుస్తారు. మార్చే ప్రయత్నంలోనే ఉన్నారు. మీ దారిద్య్రానికీ, మీ ఆశయాలకూ, మీ మైనారిటీ అయిన ధనానికి సామరస్యం కుదిరిన మర్నాడు మీకు దుస్తుల బిల్లు మా పార్లమెంటులో తీర్మానించడానికి ఏమీ అభ్యంతరంలేదు” అని సమాధానము చెప్పేసి ఊరుకున్నాడు. ఈ ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలు ఏమీ ప్రచురించడానికి వీల్లేదనిన్నీ నిర్ధారణ చేశాడు.
మొగం కడుక్కుని, తువాలాతో తుడుచుకొని, కోనంగిరావు కోటు తొడుక్కొని ముస్తాబై, గదిలోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ సీతాదేవి అందాలన్నీ బస్తాలతో ఏరి కుర్చీమీద పెట్టినట్లు కూచుని ఉంది.
తన పెద్ద కళ్ళెత్తి “నే నందంగా లేనా?” అని ప్రశ్న వేసింది.
“నువ్వు అందానికే అచ్చుతప్పులు దిద్దేటంత అందంగా ఉన్నావు.”
“నువ్వు కోటు మార్చుకోలేదేమి?”
“మార్చుకొన్నా! అంటే తిరిగి మార్చాను. అంటే మార్చినంతపని చేశాను. ఉన్నది ఒక్కకోటే అవడంచేత, ఒకమాటు విప్పి తొడగడం చేతనే, మార్చినట్లు! సబ్ కలెక్టరును మార్చమని ప్రజలు ప్రభుతానికి అర్జీ పెట్టితే, అతన్ని ఆ జిల్లాకే కలెక్టరుగావేస్తే ఎంతో బాగా మార్చినట్లే గదా!”
“నువ్వు చెప్పింది నిజమే కోనంగిరావ్!”
ఇద్దరూ టీ తాగారు. బయలుదేరి వెళ్ళి కారెక్కి సినిమాకు వెళ్ళారు.
అంతకుముందే సీతాదేవి మూడు రూపాయల టిక్కెట్లు రెండు తెప్పించి ఉంచింది. “నువ్వు నా అతిథివి కోనంగిరావూ!” అని ఆమె అంది.
“కాకపోయినా మనపర్సు కాళీగా, సీతాదేవీ!”
“అన్నీ గమ్మత్తుమాటలే నీవి!
“నిజం చెబుతున్నాను.”
“నేను నమ్మను.”
“నువ్వు దగ్గిరుంటే నాకూ నమ్మకంలేదు.”
“నువ్వు చాలా ధనవంతుడవని మా డ్యాడీ చెప్పాడు”
“మీ తండ్రిగారు నన్ను చూచి అనుకున్నారు. అయితే ఒక విధంగా నేను లక్షాధికారినే. నా అందం ఖరీదు ఒక లక్షాయిరువది అయిదువేల మూడువందల రెండు రూపాయిలుంటుంది. నా చదువు డెబ్బది ఎనిమిదివేల తొమ్మిది వందల పది రూపాయలు ఖరీదు ఉంటుంది. నా తెలివితేటల ఖరీదు రెండు లక్షలకు తక్కువకాదు. అయితే నా ఆదృష్టం తీసివేతే కాబట్టి ప్రస్తుతం నిల్వ ఏమీలేని బీదవాళ్ళమే!"
“ధనం కలవాళ్ళు మాత్రం కానీ, పెద్ద ఉద్యోగులు మాత్రం కానీ మాకు దరఖాస్తులు పెట్టవలసిందని మా తండ్రిగారు హిందూలో ప్రచురించారుగా?”
