పుట:Kavitvatatvavicharamu.pdf/152

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

ద్వితీయ భాగము 145

అని వారి నిల్పి 'కళాపూర్జుఁడను వాని విషయమై మన కేమి ప్రసంగంబెచ్చట( గలిగె ననీ యడుగఁగా ప్రథముడు నిరుత్తరుఁ య్యె. ద్వితీయుఁడు సరిగా నుత్తరంబిచ్చె. అతను రంభ జుగుప్సతో 'నీ రోతవానిచెంత నిన్నా శ్ళెట్లుంటినో దైవమా!' యని వాని న్విడనాడి కుబేరుతనయుం బరిగ్రహించె. అతండు మోసగాడైన మణికంధరుని నల్పావశిష్టాయువుఁగా శపించె.

స్త్రిపురుషుల భిన్నప్రకృతు లీవర్ణనములచెంత విశదముగc జూపcబడినవి ! తా మవ లబించు పద్ధతుల భేదమున్నను గామ మను పురుషార్ధమందు స్త్రీ పురుషు లిరువురు సమూనలాల సులు గదా ! మఱియు రాగవిషయమైన యీర్ష్యయందును తుల్యస్వభా వులు. స్త్రీ పురుషుల యీ సహజమగు నేకీభావమును గవి మరువ లేదు. చూడుడు

కల భాషిణి మాయదారియని యేర్పడిన పిదప నలకూ బరా కారుఁడు ఆ పెంజూచి 'నీ పేరెయ్యది యెట్టిదాన ? ' వని యుడిగె, అప్పడు తత్ ప్రతిరంభ సైరింపక :

"శా. ఇందాఁకన్ నినుఁ జేరనీక ననునట్లేంతే మనోజవ్యథన్
      గుందంజేయుట చాలకేమడిగెద గొంటనన్వృధాయంచు,నా
      కందర్పత్వరఁ గానలేవనుచు నొకంజాక్షిఁ బోఁద్రోబ్బెఁదా
           నెందున్ నిల్గనీక పేరవఁలుకతో నెంతేఁగడున్ దవుగన్."
                                                       (కళా. ఆ. 3, ప. 235)

వైరితో మాటాడుచున్నాఁడే యను నీసును దొట్రుపాటును దో పగా రంభ త్వర పెట్టుచున్నది. ఆ ఘట్టముతో సమవర్తనము సమన్వయమం గాంచు లీల నిప్పడు, అడుగునది స్రి. ఈర్ష్యయునా త్రముc జూపువాఁడు పురుషుఁడ

వ. రంభ యక్కపటవ ర్తనుంజూచి నీవెవండ వెవ్విధంబున నిట్టి రూపంబు
     ధరింుంచి నన్ను వంచించితని యడుగుటయు నత్య నలకూబరుండు.

సీ. ఇందాఁక నినుఁ జేరనీక నన్నిట్లల*
     యించుట చాలక యింకనిలిపి
     వాని నేమడిగె దెవ్వడు గాక నీకేమి
     యిది కాకదంత పరీక్షనుమ్ను |

  • ఇరువురి వాక్యములయు భావములయు సాదృశ్యము గమనింపుఁడు. ఆపి మాటల నాపె మీఁదనే ప్రయోగించుచున్నాఁడు.