266
కవికోకిల గ్రంథావళి
లలనారత్నము నవ్వుమోము విధునిన్ లజ్జాంకితుంజేయ మం
జుల కీరాలపమున్ వచః ఫణితి యస్తోకంబు నిందింపఁగన్,
జలజామోదభరానిలంబులను నిశ్వాసంబు గ్రేణింప నా
ర్తిలి యిందాకను వేచి కాంత నవి గాఱించున్ వియోగంబునన్
కన్నియ పాడినన్ శ్రుతివికారము గొల్పు విపంచినాదముల్ ;
వెన్నెల చీఁకటట్లు గనిపించును దెల్లనినవ్వు నవ్వినన్ ;
గన్నులముందుఁ గ్రొత్తదగు కల్వయు వాడినయట్లుదోఁచు; మై
వన్నియచెన్నుఁజూడఁగ వివర్ణములౌఁ దొలుకారు మించులున్.
చిరము, నభూతపూర్వము విశేషసఖీజన దోషజంబు నై| పురి
గొనురోషమున్ విడిచి మోమిటు చూపుము, నేత్రజాడ్యముల్
కరఁగుత; కర్ణపేయమగుఁగాతఁ త్వదీయ రసార్ద్ర వాక్యముల్ .
తరలుత తాపబాధ వనితా, వెదఁజల్లుము చల్లచూపులన్ .
కాంతుఁడు మ్రొక్క నించుకయుఁగాంచ, దతండునుగిన్కఁబోయినం
జింత నిరంతముం బొగులు, జెచ్చెర నెచ్చెలులంత వల్లభుం
జెంతకు బల్మిఁదేమఱలఁజెల్వయుమౌనముఁబూను;గ్రమ్మఱన్
వంత నతండుఁ బోవఁ జెలి ప్రాణము కంఠమునాశ్రయించెడిన్
కన్నియ కన్నుదోయికడఁ గన్నులుమూసినమేల్ కురంగముల్ ;
విన్నను బల్కు, వీనులకు వేదగుఁ గోకిల కాకలీరుతుల్;
పొన్నరిమోముఁజూచుటకుఁ బూర్వమెలోకముగోరుఁజంద్రునిన్
మన్ననపొందు హేమలత మానినిఁ జూడని యంత కాలమున్.
