216
కవికోకిల గ్రంథావళి
[భగ్న
అన్నిదినాలు భావపటమందున నే లిఖి యించికొన్న య
భ్యున్నత భావిచిత్రము లొకొక్కటిఁ జింపి, నిరాశ మంటలు
దిన్నగ వైచి, పై కెగసి తేలెడు ధూమముఁ జూచి చూచి, మే
ల్కొన్నటు క్రమ్మఱం బడయఁ గోరుదుఁ గీలల రూపరేఖలన్.
అమలంబైన ప్రభాతరాగరసవిన్యాసంబునం బ్రేమ చి| త్రము
లన్ వ్రాసియువ్రాసియిప్పటికివర్ణంబంతయుం, గుంచెయుం మౌ
హిమికాస్వచ్ఛమనోంబరంబువ్యయమాయెం; దచ్ఛ్రమప్రాప్త
కమనీయం బగుసృష్టి, నాయెదుట దగ్ధంబౌట కెట్లోర్తునో!
కవితలు వ్రాసి చింపునటు గాదు! హృదంతరలగ్నమైన యా
యువతి మనోహరప్రతిమ నూడఁ బెకల్చెడుసప్డు జీవిత
ప్రవిమలరక్తపూరములు పై కెగఁజిమ్మెడు బాధ నొర్చుకో
నవునెవిధాత, నీకయిన; నారునె గాయము, మచ్చమాయునే?
ఆశాభంగ కఠోరశస్త్రికల న న్నంతంబు గావించి యా
వేశోన్మత్తతఁ ద్రొక్కినన్ సరియ! దుర్వీక్ష్యంబు కోటీన సం
కాశ ప్రాభవ దివ్యతేజము మనఃకంజంబునన్ వెల్గెఁ; ద
ద్రాశీభూత పవిత్రశక్తి యెదుటన్ దర్పింతువే దుర్విధీ?
తలవంపులు ఘటియించితె
పలువంతల సన్నగిలినవానికి; విధి, నీ
బల మెంతొ దెలిసికొందును;
కలకాలము నీకు నాకుఁ గలహము సుమ్మీ.
