168
కవికోకిల గ్రంథావళి
[నైవే
అపుడే నిద్దురలేచి పండితుఁడు, నుయ్యాలూఁగు నాలేమ యం
దపుఁజందంబునురూపురేక వెఱఁగొందంగాంచి యీమించుఁబో
ణి పదాబ్జంబులమ్రొక్కినం దొలఁగవేనిర్మూలమై పాపముల్ !
అపురూపంబిటువంటిమూర్తియని వెయ్యాఱుల్ విలోకించుచున్
పలుకరింప నెంచి, పలికిన నేమేని
బెడఁద వచ్చు నన్న బెంగతోడ
నీళ్ళు నములుకొంచు నెత్తిగోఁకుచు నిల్వఁ,
జూచి చూడనట్లు చూచి చెలువ,
ఉయ్యెల డిగ్గి, పయ్యెదను నోర ముసుంగిడి, జవ్వనంపు లా
గియ్యది యన్న పోల్కిఁ గను లెత్తియు నర్ధనిమీలితంబుగా
న య్యలినీలవేణి నడయందము దోఁపఁగఁ జెట్టుచాటుకుం
జయ్యనఁబోయితేనియలుజాల్కొనఁబల్కెఁదెనుంగుమాటలన్.
సిగ్గు పైకొని చెక్కిళ్ళు జేవురింప
సగముసగముగఁ బల్కె నా సొగసులాడి:
'అతిథులరు, మీకు స్వాగతం 'బన్ననుడులు
పడెను జెవిలోన విని వినఁబడని యటులు.
ముగుద మాట సూదిమొన మోపునంతటి
సందుఁ జేయ నళుకు జాఱవిడిచి,
పండితుండు పల్కె: 'వనిత, నీవేవతెవు?
ఒంటికత్తె విచట నుండనేల?'
