ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
కవి: సన్న్యాసి
[అస్తమయము: సముద్రతీరము. ఒకసన్న్యాసి యింద్రధనువు రంగులు గల గుల్లలను నొడినిండనేరికొని, సముద్రతరంగములు పాదముల నభిషేకించు నట్లు తీరమునఁగూర్చుండి, గుల్లపడవలను దేలించుచుండును. ఇంతలో నొక దివ్యపురుషుఁడు వేణువును మ్రోయించుచు నాకసమునుండి యచ్చోటికి దిగును.]
సన్న్యాసి
(స్వగతము)
సాంధ్యవర్ణాంకిత జలధరదూత
యనఁగ నెవ్వండీతఁ డంబరమునుండి
తీరసైకతమున దిగుచున్నవాఁడు!
(ప్రకాశముగ)
ఎవ్వండవోయి, నీ వివ్వేళయందు
ఱెక్కలుపుట్టి చరించెడు నింద్ర
జాలంపు మురళివై స్వర్గంబునుండి
యవతరించెదవు మానవలోకమునకు?
కవి
సన్న్యాసితిలక, నే స్వప్నపురవాసి
శిల్పినిగాని, — నీచేష్టలు గాంచ
నుబుసుపోకకు వచ్చి యుదధి వీచికల
గుల్ల పడవలు తేల్చి క్రుంగంగ నవియుఁ
గన్నీరు నించినగతిఁ గానిపించు.
