452
కవి జీవితములు.
మఱియొకపద్యము.
ఉ. సలలితలీల నెత్తఱిని సత్యపదస్థితి తప్ప కల్లసూ
రులకుఁ బ్రమోదసంతతి నిరూఢిఁ దగన్ సమకూర్చి జీవనం
బు లిడెడుమర్త్యమూర్తి మముఁ బ్రోవఁడెకృష్ణమహేంద్రచక్రవ
ర్తి లసదనంతకీర్తి యవధీరిత మామకహృద్గతార్తియై."
పై దంతులూరి వేంకట కృష్ణమరాజును గూర్చియే కృ. కవి మఱికొన్నిపద్యములు చెప్పినట్లు కానుపించును. అందులోనియొక యుత్పలమాలికమాత్రము నాకు దొరికినదాని నీక్రింద వివరించెదను ఎట్లన్నను :-
దంతులూరివారిపైఁ జెప్పఁబడినయుత్పలమాలిక.
ఉ. పైపయిరంగులం గదిసి పన్నుగ బోగపుటన్నువన్నె పెం
పై పనుపడ్డకబ్బముల కబ్బురమా వెర మాను మేలువా
ల్జూపులు ప్రాపులన్ వలపు జూపుచు నీ టగుమాట తేట బ
ల్దీపులు పుట్ట నెట్టనఁ బదింబది గా నెదఁ జిక్కి చొక్క పుం
బూఁవచనుంగవం గలపి పోడిమి వేఁడిమిటారపుంగటా
రీపస మీఱినారు జిగిరించెడిమించడరం గడంగి. మే
లీపని యంచు నెంచు మది హెచ్చుగ మెచ్చుగ నిచ్చవచ్చిన
ట్లోపినయంతపట్టు బిగియూఁతగ వా తెఱమార్పు నేర్పులన్
దాఁపగుముద్దుగుమ్మరసితద్దయు గద్దరిబైదిప్రోదిమేల్
గోపు లెఱుంగఁజేయు నలకోయిలకూఁకలచాయనింపుతీ
రై పొసఁగన్ వ్రలెన్ జవుల నందినదంటతనాన విచ్చిక
న్మోపిన పేరుటామని గనుంగొననై కనునీట తేటలన్
దూ పెడలించి పెంచఁదగుతో పగు గొజ్జెగ పూలబాఱు తీ
రై పొసఁగన్ వలెన్ చవుల నందిన నమ్మరుతేరుదారులొ
ప్పౌ పవళింపుమేడగదిపందిరి నొప్పెడుపట్టెమంచమం
దాపనిముందునూడిగ పుటందము జిందగ నందకత్తెచే
జాఁపి యొసంగు వీడెముపసన్ వలపున్ మొలపింపఁగావలెన్
దేపకుఁ దేప కిప్పగిదిఁ దెన్గొనరించెడి పట్ల సంస్కృతా
టోపముఁ జూపుచో నలి కుటుంబిక ఝాంకరణాంక
కల్పవల్లీపరివేల్లనోల్ల సదలీనన వీనసదావపాయనూ
నోపలసత్ప్రభూత పురహూతవ నీభవనిర్ఝ రావనీ
