పుట:Kashi-Majili-Kathalu.pdf/105

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

102

కాదంబరి

అంతకు ముందుగాఁబోయి తదాగమన మెఱింగించుచున్న పరిజనముతో ఆ! ఏమీ? నిజముగా నతండు వచ్చెనా? మీరు చూచితిరా? ఎంతదూరములో నున్నవాఁడని యడుగుచుండఁగనె యతండు గన్నులంబడుటయుఁ దెలిచూపులతనిపై వ్యాపింపఁజేయుచు జారిన యుత్తరీయాంశుకము హారమును నురంబున సవరించుచు నావిరిబోఁడి పూసెజ్జనుండి యట్టెలేచినది.

చంద్రాపీడుండును సమీపించి పూర్వమువలెనే మహాశ్వేతకుఁగాదంబరికి నమస్కారములు గావించెను. కాదంబరి ప్రతిప్రణామముగావించి యాపుష్పశఁయ్యయందుఁ గూర్చుండెను. అప్పుడు ప్రతిహారి జాంబూనదపీఠంబొండు దెచ్చి వైచుటయు నది కాలితో ద్రోసి చంద్రాపీడుండు వినయమభినయించుచు నేలయందేకూర్చుండెను.

అప్పుడు కేయూరకుఁడు దేవీ? ఈచిన్నది యీరాజకుమారుని తాంబూలకరండవాహిని. యీమెపేరు పత్రలేఖ. వీరికి మిక్కిలి యనుగ్రహధాత్రియని యెఱింగించెను. కాదంబరియు నాకన్యం జూచి యెహో? మానుషస్త్రీలయందుఁ బ్రజాపతికింత పక్షపాతమున్నదా? అని తద్రూపాతిశయమున కచ్చెరువందుచు నమస్కరింపుచున్న యాయన్నుమిన్నను రమ్మురమ్మని సాదరముగాఁ బిలుచుచుఁ దనవెనుక ప్రకంగూర్చుండఁ బెట్టుకొని పరిజనులెల్ల వెరగుపాటుతోఁ జూచుచుండఁ గరకిసలయమున స్పృశించుచుండెను.

చంద్రాపీడుండు నట్టి యవస్థ నున్నఁ గాదంబరిం జూచి అయ్యో? నాహృదయమింత మొద్దువారినదేమి? యిప్పుడుకూడ సందేహమే చెందుచున్నది. కానిమ్ము నేర్పుగా నడిగి తెలికొందునుగాక. అని తలంచి ప్రకాశముగా నిట్లనియె.

దేవీ! ఆవిళసంతాపతీవ్రంబగు నీవ్యాధి నీకెట్లు కలిగినది?